به گزارش همدان ورزش به نقل از بیتوته؛ اگر به تازگی ورزش منظم را شروع کرده اید کاملا طبیعی است که دچار گرفتگی و دردهای عضلانی شوید. بررسی های اخیر نشان می دهند که دردهای عضلانی در نتیجه ی آسیب های وارده به سلول های عضلانی و تخریب فیبرها یا همان تارهای عضلانی به واسطه ی انجام تمرینات سنگین و نفس گیر بروز می کنند. به مرور که این فیبرها احیا شوند، دردها نیز تسکین پیدا می کنند.

اما باز هم سبک زندگی سالمی که با ورزش کردن در پیش گرفته اید، ممکن است که باعث بروز عوارض و مشکلاتی در بدن تان شود که انتظارش را نداشته اید. بنابراین بهتر است بدانید که شروع ورزش می تواند شما را با مشکلاتی مواجه کند که با وجود عجیب بودن به مرور برطرف شده و بدن تان را تقویت می کند.  در این مطلب به شش تاثیر جانبی و عجیب ورزش اشاره می کنیم.

آب ریزش بینی و اشک ریزی در حین ورزش
احتمالا برای شما نیز پیش آمده است که با انجام ورزش های سنگین تر دچار آب ریزش بینی شده اید. به گفته ی محققان این مسئله نشان می دهد که با سنگین تر شدن تمرینات ورزشی، رینیت یا ورم غشای مخاطی بینی که با ورزش ایجاد می شود افزایش می یابد. بنابراین نمی توان گفت که شما از «آلرژی ورزشی» رنج می برید، اگرچه علائم (آبریزش بینی، احتقان سینوس ها، سرفه، عطسه، اشک ریزی) مشابهی ایجاد می شود.

متخصصان معتقدند که «فین فین» کردن در حین ورزش در نتیجه غلیظ و فشرده شدن جریان خون در سینوس ها بروز می کند. بهتر است در منزل ورزش کنید و یا اینکه قبل از خارج شدن از منزل و ورزش در محیط باز، از داروهای ضداحتقان استفاده کنید.

نیاز ناگهانی به دستشویی هنگام ورزش کردن
زمانی که جریان خون، نیروی گرانش و تمرینات ایستاده با جستن و خیز برداشتن ترکیب می شوند (مانند ورزش دو)، فرد نیاز به دستشویی پیدا می کند. به عقیده ی متخصصان طب ورزشی، نیاز به رفتن به دستشویی در حین دویدن تا حد زیادی رایج است و دلیل آن را تغییر مسیر جریان خون از روده ها به عضلات در حال فعالیت می دانند. فراموش نکنید که غذا خوردن با فاصله ی اندک قبل از دویدن می تواند روی دستگاه گوارش تاثیر فوری داشته باشد.

گرفتگی عضلانی در حین ورزش های استقامتی شدید رایج است

کرختی پاها در حین ورزش
اگر در حین ورزش انگشت های پاهایتان گزگز شده و کرخت می شوند، شاید به این دلیل باشد که جریان خون تان محدود بوده و به درستی انجام نمی شود. فیزیولوژیست های دانشگاه اورگن تاکید می کند که کفش های خیلی تنگ می تواند باعث بروز این مشکل شوند. در این صورت زمانی که به عنوان مثال روی تردمیل می دوید، انگشت پاهایتان دچار التهاب و کرخی می شوند.

توجه داشته باشید که فشار بیش از اندازه روی پاها نیز می تواند باعث مسدود شدن جریان خون شده و باعث بی حسی پاها در حین ورزش شود. برای مقابله با گزگز شدن پاها حتما از کفش های ورزشی مناسب و هم اندازه ی پاهایتان استفاده کنید.

خارش 
احساس خارش در عضلات دوسر بازو یا ران ها در حین ورزشی کمی عجیب به نظر می رسد. اما محققان طب فیزیکی بر این عقیده هستند که این احساس کاملا طبیعی است. زمانی که عضلات خم می شوند پر از خون می شوند. رگ های خونی و عصب های باد کرده نیز می توانند باعث ایجاد احساس خارش در آن ناحیه شوند. برای کاهش احساس خارش به انجام تمرین ادامه دهید. مغز به این حس عادت می کند و نیاز به خارش به مرور برطرف می شود. با این حال متخصصان توصیه می کنند اگر با شروع ورزش، بدن تان به صورت افراطی شروع به خارش می کند با یک متخصص مشورت کنید.

 سرگیجه و غش در حین ورزش
اگر شما هم ورزش هایی را آغاز کرده اید که نیاز به جست و خیز زیادی دارد، احتمال تجربه ی سرگیجه داشته اید. این حرکات به اندازه ی کافی سریع و تند هستند که تصور می کنید بدن تان کم می آورد. اما این مسئله نشان می دهد هر چه بدن تان آماده تر باشد، احتمال دچار شدن به سرگیجه در حین تمرینات ایستاده بیشتر می شود. نتیجه پژوهشی که در دانشگاه اورگن انجام شده است نشان می دهد اگر بطن های قلب بزرگ تر باشد (مانند بطن های افرادی که بدن آماده ای دارند)، بازگشت خون به قلب و عرضه ی مجدد اکسیژن کاهش پیدا می کنند و این مسئله باعث بروز سرگیجه در حین بلند شدن می شود.

اما فراموش نکنید که افت قند خون و کم آبی بدن نیز می تواند باعث بروز این مشکل شود. اگر حین ورزش احساس سرگیجه می کنید، روی زانو بنشینید یا خم شوید تا خون تجمع یافته در پاها برگردد و به قلب برسد.

گرفتگی عضلانی در حین ورزش 
گرفتگی عضلانی در حین ورزش های استقامتی شدید رایج است. بر اساس گزارشی که در مجله ی Mens Health  به چاپ رسیده است کشش های عضلانی به دلیل میزان الکترولیت های نامتناسب داخل فیبرهای عضلانی بروز می کنند. به همین دلیل مصرف آب و حتی نوشیدنی های مخصوص ورزشکاران که سرشار از الکترولیت (پتاسیم و سدیم) هستند قبل، حین و بعد از ورزش ضروری اند تا الکترولیت های از دست رفته از طریق تعریق جبران شوند.

توجه داشته باشید که اسپاسم های طولانی مدت که باعث بروز دردهای شدید می شوند، می توانند نشان دهنده ی پارگی عضلانی یا یک بیماری مزمن مانند اختلالات تیروئیدی باشند و باید مورد بررسی پزشکی قرار بگیرند.

انتهای پیام/

 پیروان این برنامه‌ها بر این باورند که شما کالری زیادتری می‌سوزانید، بهتر و بیتشر لاغر می شوید، و بهتر ورزش می‌کنید.در اینجا دو مورد از بزرگترین ریسک ورزش در کلاس‌های گرم را برایتان بیان می‌کنیم:

خطر اول: کم آبی بدن

کم آبی بدن یا هیپرترمی می‌تواند منجر به گرفتگی عضلانی ناشی از گرما شود و در نهایت باعث گرمازدگی گردد. هنگامیکه عرق می‌کنید، مایعات بدن را از دست می‌دهید و اگر آن مایعات جایگزین نشوند، تعریق (که به کاهش دمای بدن شما کمک می‌کند) دشوار خواهد شد، و در نتیجه آسیب می‌بینید.

یادتان باشد که وقتی ورزش می‌کنید، ۷۰ تا ۹۰ درصد از انرژی خروجی شما توسط حرارت آزاد می‌شود. شما نباید مانع انتشار این حرارت شوید، در غیر اینصورت، بر اثر گرما آسیب می‌بینید که می‌تواند خطرناک باشد.

راه‌حل‌ها:

۱. قبل از تمرین، در حین و بعد از آن، آب بنوشید. هیدراتاسیون مناسب، بستگی به شخص دارد، اما قاعده‌ی کلی این است که باید دو ساعت قبل از تمرین، بیشتر ازنیم لیتر مایعات نوشیده باشید.

در طول تمرین برای جبران مایعات از دست رفته باید به اندازه کافی (حدود۷۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی لیتر) مایعات بنوشید. اگر بعد از تمرین، بیشتر از ۲ درصد وزن کلی بدنتان را از دست نداده باشید، یعنی بدنتان به خوبی هیدراته بوده است. یکی دیگر از نشانه‌های هیدراتاسیون مناسب در طول تمرین، این است که بعد از تمرین ادرارتان روشن و رقیق باشد.

۲. با پزشکتان مشورت کنید. مطمئن شوید که داروهای مصرفی‌تان باعث کم آبی بدن نمی‌شوند و با تعریق تداخل ندارند.

۳. از مصرف کافئین و هر ماده‌ی محرک قلب از جمله الکل بپرهیزید. این مایعات اثر مدر دارند که می‌تواند خطر کم آبی بدنتان را افزایش دهد.

۴. به آرامی حرکت کنید. تمرینات را با سرعتی که برایتان راحت است شروع کنید. بدن شما می‌تواند خود را با دماهای بالاتر سازگار کند، اما این سازگاری بیش از یک هفته طول می‌کشد. در صورت لزوم، بطور مکرر استراحت کنید.

۵. برای خنک شدن بهتر، لباس‌های سبک بپوشید.

خطر دوم: افزایش خطر آسیب دیدگی.

هنگامیکه عضلات شما گرم شوند، منبسط‌تر می‌شوند. بل ام. راجاگوپالان، جراح ارتوپد مستقر در کالیفرنیا می‌گوید: اگر حداکثر ظرفیتتان را در یک تمرین ندانید و بیشتر از ظرفیت طبیعی رباط‌ها، تاندون‌ها و حتی بافت همبند از آنها کار بکشید، ممکن است بیش از حد به آنها فشار بیاورید.

راه‌حل‌ها:

وقتی که در گرما ورزش می‌کنید، بدنتان را در داخل محدوده‌ی حرکتی طبیعی‌اش حرکت دهید. به آرامی و آگاهانه حرکت کنید و روی تنفس عمیق تمرکز کنید تا با الگوهای حرکتی‌تان مرتبط باشید و از کشش بیش از حد جلوگیری کنید.

اکثر کارشناسان تناسب اندام به شما می‌گویند که در گرما تمرین کنید، اما اگر می‌خواهید این کار را انجام دهید، لازم است که با احتیاط ورزش کنید.

اگر هریک از موارد زیر در مورد شما صدق می‌کند، از ورزش در محیط‌های گرم اجتناب کنید:

ـ مسن هستید

ـ بیماری مزمن دارید و داروی خاصی مصرف می‌کنید

ـ به شدت چاق هستید

ـ ذخیره‌ی قلبی کمی دارید (یعنی قلب شما در گرمای شدید قادر به تنظیم سریع تغییرات در بدن شما مانند افزایش ضربان قلب نمی‌باشد). بیماران دارای نارسایی قلبی و کودکان کمتر از ۴ سال معمولا ذخایر قلبی کمی دارند. آنها می‌توانند براحتی دچار کم آبی شوند، حتی با نشستن در اتاقی که بیش از حد گرم باشد یا راه رفتن در هوای گرم بیرون.

آیا تا بحال در یک کلاس ورزشی گرم شرکت کرده‌اید؟ آیا گرما بر عملکرد شما تاثیر گذاشته است؟ اگر بله، چطور؟ آیا وقتی هوا گرم است در بیرون خانه ورزش می‌کنید؟ برای محافظت از خودتان در برابر گرما چه قدم‌هایی بر می دارید؟برای ما پیام بگذارید.

منبع-fitnessmagazine

به گزارش سلامت نیوز،همدان ورزش نوشت: به گفته کارشناسان، این مواد غذایی باید از دیگر خوراکی‌ها جدا نگهداری شوند تا از احتمال آلوده شدن آن‌ها به میکروب‌های بیماری‌زا و بعضا خطرناک کاسته شود.

سایت هلث دی در مورد روش‌های حفظ سلامت این مواد غذایی رعایت نکات زیر را توصیه می‌کند:

- از لحظه خرید در فروشگاه‌های مواد غذایی باید این خوراکی‌ها را از دیگر مواد خوراکی جدا کرد.

- لازم است این خوراکی‌ها در فروشگاه‌های مواد غذایی داخل کیسه‌های محکم نگهداری شوند و باید مراقب بود که آب آنها، مواد خوراکی‌ دیگر را آلوده نکند.

- داخل فریزر نیز این مواد غذایی را باید داخل ظروف محکم و در بسته نگهداری کرد.

- همچنین تخم مرغ باید داخل بسته‌های خود نگهداری و از چیدن آن داخل دربِ یخچال خودداری شود.

شما در این دستور، ماست یونانی سرشار از کلسیم، بادام و بروکلی ( یک ماده مغذی که به بدن کمک می کند چیزی را در هم بشکند. ) پیدا خواهید کرد. بادام درختی، لوبیا و ماست، مقدار زیادی پروتئین نیز اضافه می کنند و علاوه بر این، زینک موجود درماست ممکن است تولید هورمون لپتین ( که ثابت شده متابولیسم را بهبود بخشیده و اشتها را سرکوب می کند. ) افزایش می دهد.

توت فرنگی سرشار از فیبر، شما را به مدت طولانی تری سیر نگه می دارد و همچنین حاوی ویتامین C است. به عنوان کافئین ( یک تقویت کننده سوخت و ساز طبیعی ) مقداری چای سبز بریزید و روی اسموتی تان دارچین ( یک ادویه گرم کننده که می تواند به طور موقت سوخت و ساز را افزایش دهد ) بپاشید. در پایان، شما یک صبحانه با کمتر از ۳۴۵ کالری خواهید داشت که بیش از ۳۰ گرم پروتئین و ۱٫۸ گرم فیبر دارد.

اسموتی افزایش دهنده سوخت و ساز

مواد لازم

۱۷۰ گرم ماست یونانی وانیلی بدون چربی

۸ عدد بادام درختی

۱/۴ فنجان گلچه کلم بروکلی که ساقه های آن جدا شده باشند

۱/۴ فنجان توت فرنگی منجمد

۱/۴ فنجان لوبیای سفید یا گاربانزو

۳/۴ فنجان چای سبز سرد

۱ قاشق چایخوری پودر دانه کتان

۱/۴ قاشق چایخوری دارچین

روش تهیه

۱- همه مواد تشکیل دهنده را در یک مخلوط کن بریزید و تا زمانی که یکدست شود، مخلوط کنید

۲- آن را در یک لیوان خالی کنید ، کمی دارچین روی آن بریزید و بلافاصله سرو کنید.

چربي از نوعي كه براي قلب ضرري ندارد، بخشي از رژيم غذايي مديترانه‌اي است. چربيهاي موجود در مغزهاي گياهي، زيتون و روغن زيتون از اين قبيل چربيها هستند.چربي از آن نوعي كه براي قلب ضرري ندارد، بخشي از رژيم غذايي مديترانه‌اي است. چربيهاي موجود در مغزهاي گياهي، زيتون و  روغن زيتون از اين قبيل چربيها هستند.
 

مزاياي رژيم غذايي مديترانه‌اي:
 
عدم محدوديت كالري
 
در رژيم غذايي مديترانه‌اي كالري زيادي از برنامه تان كم نمي‌شود و هيچ گروه غذايي مهمي حذف نمي‌شود اما به جاي آن چربيهاي بد را با چربيهاي محافظ قلب (روغن زيتون به جاي كره، ماهي يا مرغ و ماكيان به جاي گوشت قرمز) جايگزين مي‌كنيد به اين صورت كه به جاي دسرهاي شكر‌دار از ميوه‌هاي تازه لذت مي‌بريد و سبزيجات طعم‌دار و حبوبات مي‌خوريد. مغزهاي گياهي نيز بخش مهمي از اين رژيم غذايي را به خود اختصاص مي‌دهند اما نبايد بيشتر از يك مشت در روز مصرف كنيد. نان تهيه شده از غلات كامل نيز در حد متوسط مي‌توانيد مصرف كنيد.
 
تازگي غذا
 
وقتي همانند مردم مديترانه غذا مي‌خوريد، ديگر خبري از غذاهاي يخي و فريزري يا فست فود نيست. غذاها فصلي و تازه هستند كه با روش‌هاي ساده و دلچسبي آماده مي‌شوند. سالاد خوشمزه‌اي از اسفناج، خيار، گوجه فرنگي و روغن زيتون سياه و پنير فتا مي‌توانيد تهيه كنيد.
 
مصرف نان كامل
 
نان تهيه شده از غلات كامل كه غذاي عمده رژيم مديترانه‌اي است، مصرف كنيد. نان و پاستاي تهيه شده با غلات كامل پروتئين و مواد معدني بيشتري دارد و معمولا سالمتر از آرد سفيد است و موجب افزايش ناگهاني قند خون و سپس افت آن نمي‌شود. براي طعم مي‌توانيد نان غلات كامل را به روغن زيتون يا ارده كنجد (خمير تهيه شده از دانه‌هاي كنجد) آغشته كنيد.
 

عدم ممنوعيت چربي
 
چربي از آن نوعي كه براي قلب ضرري ندارد، بخشي از رژيم غذايي مديترانه‌اي است. چربيهاي موجود در مغزهاي گياهي، زيتون و روغن زيتون از اين قبيل چربيها هستند. اين چربيها (نه چربيهاي اشباع شده و ترانس همانند روغنهايي كه در غذاهاي فراوري شده استفاده مي‌شود) نه تنها طعم‌دار هستند بلكه به مقابله با بيماري‌ها از ديابت گرفته تا سرطان، كمك مي‌كند. روغن زيتون و گردو را در تركيب با مواد طعم‌دهنده مختلف مي‌توانيد به سس لذيذي تبديل كرده و به رژيم غذايي خود بيفزاييد.
 
گستردگي منوي غذا
 
رژيم غذايي مديترانه‌اي شما را به نوع خاصي از غذا محدود نمي‌كند بلكه انواع غذاهاي فرانسوي، اسپانيايي، تركي، مراكشي، يوناني، ايتاليايي و غيره در آن وجود دارد. غذاهايي را انتخاب كنيد كه محتواي گوشت قرمز و لبنيات پر چرب آن كم بوده و مقدار زيادي ميوه‌ها و سبزيجات تازه، روغن زيتون و غلات كامل در آن گنجانده شده باشد.
 
ادويه‌هاي خوش طعم و عطر
 
ادويه‌ها و گياهان معطر مديترانه‌اي از جمله برگ بو، گشنيز، جعفري، رزماري، سير، فلفل و دارچين طعم بسيار خوشاينده به غذاي شما مي‌بخشند و نياز به نمك را كم مي‌كنند و علاوه بر آن فوايد زيادي نيز دارند. مثلا رزماري و گشنيز آنتي اكسيدانها و مواد مغذي دارند كه با بيماري‌ها مقابله مي‌كنند. از دستورات غذايي كه از گياهان معطر استفاده ميكنند، بهره ببريد.
 
روش پخت آسان
 
غذاهاي يوناني اغلب ساده و سبك هستند. به عنوان يك غذاي حاضري و سريع، مي‌توانيد از پنير، زيتون و مغزهاي گياهي استفاده كنيد.
 
لازم نيست گرسنه بمانيد
 
رژيم غذايي مديترانه‌اي به شما اجازه مي‌دهد بدون احساس گرسنگي غذاهاي خوش طعم و مغذي بخوريد. اين مواد غذايي به آهستگي گوارش مي‌يابند بنابراين مدت بيشتري سير مي‌مانيد. وقتي هنگام گرسنگي مغزهاي گياهي، زيتون يا پنيرهاي كم چرب مي‌خوريد، ديگر مشكلي نخواهيد داشت. پنير فتا كم چرب‌تر از چدار است اما با اين حال خوش طعم و خوشمزه است.

 
 

كاهش وزن
 
شايد فكر مي‌كنيد با خوردن روغن زيتون و پنير و مغزهاي گياهي، كاهش وزن هرگز اتفاق نمي‌افتد اما اصول غذاهاي مديترانه‌اي (و شيوه آرام‌تر خوردن غذا) زودتر به شما احساس سيري و رضايت مي‌بخشد كه اين به شما كمك مي‌كند رژيم لاغري خود را ادامه دهيد. فعاليتهاي منظم فيزيكي براي حفظ وزن سالم نيز بخش مهمي از اين سبك زندگي است.
 
مفيد براي قلب
 
تقريبا همه مواد غذايي رژيم مديترانه‌اي براي قلب مفيد است.

روغن زيتون و مغزهاي گياهي به كاهش كلسترول كمك مي‌كنند. ميوه‌ها، سبزيجات و حبوبات به حفظ سلامت عروق كمك مي‌كنند. ماهي به كاهش ‌تري‌گليسريد و فشار خون كمک مي‌كند. اگر علاقه‌اي به ماهي نداريد، مي‌توانيد از دستورات غذايي بهتري براي پخت ماهي استفاده كنيد .
 
سرزندگي و شادابي ذهني و رواني
 
هر چيزي كه براي قلبتان خوب است، حتما براي مغزتان نيز سودمند خواهد بود. با اين رژيم ديگر چربيهاي بد و غذاهاي فراوري شده كه موجب التهاب مي‌شوند، نمي‌خوريد بلكه به جاي آن غذاهاي سرشار از آنتي اكسيدانها مصرف مي‌كنيد كه انتخاب خيلي بهتري براي مغز هستند.

هنگامی که اکثر افراد، کلمه «رژیم» را می شنوند، به یک راه حل سریع یا چیزی موقتی فکر می کنند اما در واقع اصطلاح رژیم غذایی، به معنای همان چیزی است که می خورید. برخی از رژیم های غذایی، شدیدتر از بقیه هستند و بسیاری از سخت ترین  رژیم های غذایی، کاملا خطرناک هستند. ما در زیر به ناسالم ترین رژیم های غذایی موجود که باید از آنها اجتناب کنید، نگاهی می اندازیم:

۱- رژیم سوپ کلم

شما در این رژیم غذایی، تنها مجاز به خوردن سبزیجات، میوه ها و مقدار زیادی سوپ کلم هستید. در حالی که میوه ها و سبزیجات، قطعا برای شما مفید هستند (و همه ما باید مقدار بیشتری از آنها را مصرف کنیم)، اما شما نمی توانید تمام مواد مغذی مورد نیاز بدنتان را فقط از میوه ها و سبزیجات دریافت کنید. به علاوه، آیا واقعا می خواهید در تمام طول روز و هر روز، سوپ کلم بخورید؟ شما به احتمال زیاد از سبزیجات و سوپ کلم خسته خواهید شد و هوس غذاهای مورد علاقه تان را می کنید، در نتیجه به عادات غذا خوردن سابق تان بر می گردید.

۲- رژیم غذای کودک

هر چند این رژیم، تنها از غذاهای پوره شده (عمدتا میوه ها و سبزیجات) تشکیل شده و وحشتناک نیست، اما برای بزرگسالان مناسب نبوده و قابل تحمل نمی باشد. شما نمی توانید غذاها را بجوید یا از مواد غذایی با بافت های مختلف لذت ببرید و مجبورید بیرون غذا خوردن یا مهمانی رفتن با دوستان یا خانواده را فراموش کنید.

۳- رژیم HCG

این رژیم شامل یک رژیم خطرناک کم کالری (۵۰۰ کالری در روز) به همراه تزریق هورمون گنادوتروپین جفتی انسان (HCG) می باشد که برای کاهش وزن، مورد تایید FDA نیست.

۴- رژیم پالئو

این رژیم غذایی بر نحوه غذا خوردن غارنشینان تمرکز دارد که شامل مقدار زیادی گوشت قرمز، و بدون هیچ گونه مواد غذایی که توسط کشاورزی به چرخه غذایی انسان ها افزوده شده می باشد. مطالعات نشان داده اند که این رژیم غذایی، منجر به کاهش وزن نمی شود، برای قلبتان مفید نیست و دنبال کردن آن، دشوار است. با این حال، به راستی مانند غارنشینان غذا خوردن (گیاهان عمدتا وحشی و منابع خالص گوشت ) می تواند یک استراتژی سالم برای کاهش وزن باشد.

۵- رژیم گریپ فروت

این رژیم بر یک باور ساختگی که گریپ فروت دارای ترکیبات چربی سوز شگفت انگیز است، تمرکز دارد. هرگونه کاهش وزنی که در این رژیم غذایی تجربه می شود، به علت میزان کالری کم آن است.

۶- رژیم های غذایی پاکسازی کننده و سم زدا

هیچ تحقیق علمی برای پشتیبانی از این رژیم ها وجود ندارد. بدن شما برای خلاص کردن خودش از شر به اصطلاح سموم و سایر محصولات جانبی متابولیسم بدن، کاملا مجهز است، چون شما کبد و کلیه دارید.

۷- رژیم دوکان

این برنامه به شما اجازه می دهد که ۱۰۰ ماده غذایی خاص را در ۴ مرحله بخورید. مشکل این است که هیچ مدرکی برای اثبات موثر بودن آن وجود ندارد و با قوانین غیر ضروری و گیج کننده ای که دارد، بسیار محدود کننده است.

۸- رژیم گروه خونی

شما فقط می توانید براساس گروه خونی تان، غذا بخورید. مطلقا هیچ داده علمی وجود ندارد که نشان دهد این الگوی غذا خوردن، موثر است.

۹- رژیم غذایی بسیار کم کالری یا روزه گرفتن

وقتی که شما کالری را به سطوح بسیار پایین، کاهش می دهید، بدن شما احساس می کند که از لحاظ فنی در حالت قحطی است و متابولیسم شما کند می شود تا انرژی را حفظ کند. هنگامی که شما به مقدار کالری مصرفی قبلی تان بر می گردید، متابولیسم شما به طور کامل به حالت اول باز نمی گردد، در نتیجه باعث افزایش وزن می شود. زیرا شما به حفظ کالری های کمتری نیاز دارید (رژیم یویو). به علاوه، شما در طول روزه یا رژیم های بسیار کم کالری، علاوه بر چربی، مقدار زیادی آب و عضله نیز از دست می دهید، اما در هنگام افزایش وزن، عمدتا چربی اضافه می کنید.

سخن آخر

یک رژیم غذایی سالم، رژیمی است که شامل انواع مواد غذایی باشد که به آرامی و در حد اعتدال خورده می شوند. یک رژیم غذایی سالم، مواد غذایی خاصی را ممنوع نمی کند (حتی غذاهای پرکالری که مردم هوس می کنند.) هیچ غذایی نباید به طور کامل، خارج از محدوده باشد. اما مهم است که به یاد داشته باشید بعضی غذاها همیشگی هستند، بعضی،  گاهی اوقات و بعضی برای مناسبت های خاص و تمام آنها می توانند در برنامه غذایی سالم شما گنجانده شوند.

هر رژیم غذایی که مواد غذایی خاص یا یک گروه غذایی کامل را به طور کامل حذف یا ممنوع کند، به طور کلی سالم (یا حتی بی خطر) نیست و در دراز مدت برای کاهش وزن یا سلامت شما موثر نیست. محدود کردن مواد غذایی، به خصوص آنهایی که در ابتدا، بسیار وسوسه انگیز هستند، باعث می شود که افراد، بعدها در مصرف آن مواد غذایی زیاده روی کنند، زیرا احساس محرومیت می کنند.

شما برای مدت کوتاهی یک روال تناسب اندام بسیار قابل توجه را دنبال می‌کردید، چند بار در هفته به باشگاه می‌رفتید، و حس می‌کردید قوی‌تر و سالم‌تر از سال‌های قبل هستید. اما ناگهان، زندگی روی دیگرش را نشان داد، یا شاید هم مصدوم یا بیمار شدید. داستان، هر چه که بود، روال شما متوقف شد و برگشتن به وضعیت قبل تقریبا غیر ممکن بنظر می‌رسد. اما هیچ دلیلی وجود ندارد که اجازه دهید از سرگیری دوباره‌ی ورزش، شما را بترساند. نکات زیر را بخاطر داشته باشید، تا قبل از آنکه متوجه شوید، به مسیر درست بازگردید.

شدت را حدود ۲۰ درصد کاهش دهید

حتی پس از یک وقفه‌ی نسبتا کوتاه، ممکن است تعجب کنید که چه مقدار از آمادگی بدنی تان را از دست داده اید. میشل اولسون، استاد علوم ورزشی در دانشگاه آبرن می‌گوید: صادقانه بگویم، آمادگی کاردیو در عرض ۳ روز، شروع به کاهش می‌کند. اما این مولفه، سریعترین پارامتر تناسب اندامی است که می‌توانید آن را نسبتا سریع، دوباره بدست آورید.

اولسون پیشنهاد می‌کند که بعد از یک وقفه‌ی یک هفته‌ای یا طولانی تر، شدت تمرین قبلی‌تان را حدود حداقل ۲۰ درصد کاهش دهید. او توصیه می‌کند: روال معمولتان را تفکیک کنید و در طول تمرینتان به خودتان مقداری استراحت دهید. شما احتمالا در زمانیکه بطور منظم ورزش می‌کردید، به این استراحت نیاز نداشتید، اما حالا نیاز دارید! ۱۰ تا ۱۵ دقیقه تمرین کنید، مقداری آب بنوشید و ۵ تا ۱۰ دقیقه دیگر اضافه کنید. ورزشتان را با ۳۰ دقیقه تمرین یکسره با سرعت معمولتان، از سر نگیرید.

از دست دادن عضله در عرض ۳ تا ۴ هفته اتفاق می‌افتد، بنابراین افزایش‌های قدرت قبلی، کمی طولانی‌تر از آمادگی قلبی عروقی پابرجا می‌ماند. لورن ساگلیمبن، یک مربی تناسب اندام می‌گوید: پس از ماه‌ها و سال‌ها وقفه در ورزش، شما می‌توانید استخوان‌ها، رباط‌ها و تاندون‌های ضعیف‌تر را انتظار داشته باشید، و در این زمان، خطر آسیب دیدگی شما بشدت افزایش می‌یابد.

بار تمرین، تکرارها و ست‌ها را حدود ۲۰٪ کاهش داده، و مدت زمان‌های استراحتتان را افزایش دهید، و آنگاه توجه کنید که چه احساسی دارید. بهترین راه برای نظارت بر آنکه آیا تمرینتان بی خطر است یا نه، آگاه بودن از کیفیت تکرارهایتان است. هنگامیکه ضعیف شدید، تکرارهایتان آهسته شدند یا فرم صحیحتان بهم ریخت، تمرین را متوقف کنید.

از لحاظ فرکانس، کارتان را با یک تمرین کاردیوی متوسط ۳ بار در هفته با حداقل ۱ روز استراحت در بین هر جلسه و تمرین مقاومتی ۲ بار در هفته، به همراه ۲ روز برای ریکاوری عضلات شروع کنید. اولسون می‌گوید: استراحت، بخش مهمی از هر برنامه‌ی تمرینی است، چه برای مبتدیان،و چه افراد حرفه‌ای. در صورت تمایل، بعد از چند هفته می‌توانید یک جلسه‌ی کاردیو و یک تمرین مقاومتی به روالتان اضافه کنید.

در انتخاب حرکاتی که انجام می‌دهید، مشکل پسند باشید

درست مانند کاری که در دفعه اولی که شروع به ورزش کردید انجام دادید، در اینجا هم باید پایه‌تان را بسازید! از تمرینات کل بدن (بجای آنهایی که در هر زمان فقط روی یک عضله تمرکز می‌کنند) که در هر زمان، چندین عضله را به کار می‌گیرند یا چندین مفصل را حرکت می‌دهند استفاده کنید. مثلا بجای جلو بازو یا تمرین ساق، به حرکات اسکات یا شنای سوئدی فکر کنید.

ساگلیمبن می‌گوید: تا زمانیکه به آمادگی کاردیو و قدرت مطلوب دست نیافته‌اید، از روال‌های تمرینی که شامل تعداد زیادی پریدن، پلایومتریک، چرخاندن و حرکات سریع هستند، اجتناب کنید. اولسون می‌گوید که اینتروال‌های با شدت بالا نیز ممکن است در ابتدا برایتان بیش از حد شدید باشند، مگر آنکه به خودتان اجازه دهید که در بین آنها، استراحت کافی داشته باشید.

اگر این وقفه‌ی ایجاد شده در تمرینات بعلت یک آسیب دیدگی بود، باید بیشتر مراقب باشید. پیت مک کال، عضو هیات علمی در کالج علوم ورزشی مسا می‌گوید: برای دونده‌ای که پس از مدتی آسیب دیدگی به تمرین باز می‌گردد، ممکن است عاقلانه باشد که با انجام تمرینات غیر تحمل کننده‌ی وزن، مانند دوچرخه ثابت شروع کند. یا برای یک وزنه بردار ممکن است هوشمندانه باشد که قبل از تمرین با وزنه‌های آزاد، از طریق دستگاهها، که پایداری و استحکام بیشتری دارند، به تمرین باز گردد.

مشکل دیگری که ممکن است در زمان دوری‌تان از ورزش بوجود بیاید، افزایش وزن است. ساگلیمبن می‌گوید: حمل کردن وزن بدن اضافی باعث استهلاک مفاصلتان در طول فعالیت‌های پر برخورد مانند دویدن و پریدن می‌شود. توصیه می‌کنم که اگر سنگین‌تر از وزن ایده آل هستید، از تمریناتی مانند شنا، دوچرخه سواری، وزنه برداری، یوگای داغ و ایروبیک‌های کم برخورد استفاده کنید، و واقعا بر تغذیه‌تان تمرکز کنید، تا زمانیکه به یک وزن مطلوب که با مفاصل‌تان سازگارتر است، دست یابید.

یک چارچوب زمانی واقع بینانه در ذهن داشته باشید

هر چه مدت زمان وقفه‌تان بیشتر باشد، برای بازگشت باید به خودتان زمان بیشتری بدهید. مک کال می‌گوید: برای یک فرد معمولی که ۳ تا ۴ بار در هفته ورزش می‌کند، حدود ۴ تا ۸ هفته طول می‌کشد تا به قدرت کامل باز گردد. هر کاری که می‌کنید، عجله نکنید!

او می‌گوید: به یاد داشته باشید که ورزش، نوعی فشار فیزیکی است، و یک فشار بیش از حد و سریع، می‌تواند باعث آسیب دیدگی شده و مانع پیشرفت شما شود. بهتر است که پیشرفت‌های کوچک داشته باشید، مانند بلند کردن ۰.۵ یا ۱ کیلو بیشتر، یا دویدن به مدت ۵ دقیقه بیشتر. حتی اگر مصدوم نشوید، زدن به سیم آخر می‌تواند به درد عضلانی جدی و دوره‌های ریکاوری دردناک در بین تمرینات منجر شود.

یک راه دیگر برای آنکه مطمئن شوید تحت فشار بیش از حد و سریع قرار نمی‌گیرید، شکستن جلسات تمرینی‌تان به جلسات کوچکتر است، مثلا ۱۵ دقیقه پیاده روی سریع در صبح و مجددا در شب. اولسون می‌گوید: حتی ۱۰ دقیقه تمرین، تغییرات مثبتی در سلامتی ایجاد می‌کند، مانند خستگی کمتر، انرژی بیشتر و خواب بهتر.

روی این قضیه که قبلا چقدر متناسب بودید، تمرکز نکنید

از سر گرفتن تمرینات، به خودی خود می‌تواند دلسرد کننده باشد، چه برسد به زمانی که بوضوح به یاد بیاورید قبلا چقدر متناسب بودید! ساگلیمبن توصیه می‌کند که بجای فکر کردن به گذشته، بر زمان حال تمرکز کنید.

او می‌گوید: اندازه گیری‌های عملکردتان را دنبال کنید، مانند وزنی که لیفت می‌کنید و یا مسافتی که می‌دوید، و از مشاهده‌ی افزایش هفته به هفته‌ی آنها لذت ببرید. حتی می‌توانید هنگامیکه به یک مرحله‌ی مهم از تناسب اندام رسیدید، یک جایزه‌ی ویژه برای خودتان در نظر بگیرید، مثلا یک جلسه ماساژ تایلندی!

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،

"محمدکاظم رشیدی" در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)_منطقه همدان، اظهار کرد: خوردن کلم بروکلی، کدو مسما با پوست، جوشانده هسته خرما، تمر هندی بدون نمک، شاه‌تره، کاسنی، کرفس و 12 عدد آلو بخارا خشک قبل از وعده شام به درمان و کنترل کبد کمک ویژه‌ای می‌کند.

وی با بیان اینکه بیمارانی که کبد چرب دارند می‌توانند به همراه غذا از کاهو بدون سس و شنبلیله استفاده کنند، افزود: روغن زیتون و کنجد را جایگزین روغن نباتی کنید چرا که در پیشگیری و درمان کبد چرب موثر است.

رشیدی ادامه داد: روزانه چهار لیوان آب معمولی و 4 لیوان آب جوشیده ولرم بنوشید همچنین به همراه غذا از سبزیجات ارگانیک استفاده کنید.

وی توصیه کرد: روزانه یک قاشق زرشک و یک قاشق خرفه میل کنید و بعد از غذا نیز خوردن یک عدد سیب درختی توصیه می‌شود.

رشیدی در خصوص پرهیز غذایی در بیمارانی که کبد چرب دارند گفت: نیم ساعت قبل و دو ساعت بعد از غذا از نوشیدن مایعات بپرهیزند همچنین هنگام خوردن غذا از نگاه کردن به تلویزیون اجتناب شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: شیرینی‌جات، شکلات، نوشابه، برنج سفید، غذاهای مانده، خوردن چربی با ترانس بالا و سرخ کردنی‌ها همگی از مواردی هستند که باعث ایجاد کبد چرب و تشدید آن می‌شوند بنابر این باید از موارد فوق خودداری شود.

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،