آب بخورید، آب، آب

با توجه به اینکه روزهای ماه رمضان امسال آنقدر طولانی هستند، که باعث شده تا روزه گرفتن بنظر ماموریتی غیر ممکن برسد، آبرسانی به بدن، کلید اول کاهش وزن در ماه رمضان امسال خواهد بود. نه تنها نوشیدن مایعات کافی باعث خواهد شد تا در حین روزه داری دچار کم آبی نشوید، بلکه پس از افطار هم جلوی اشتهای شما به شیرینی‌جات را خواهد گرفت.

چقدر باید آب بنوشید؟ همان ۸ لیوان معروف، یا ۲ لیتر آب برای یک روز کفایت می‌کند. می‌توانید به این ترتیب بنوشید:

• ۲ لیوان هنگام افطار (یعنی زمانی که روزه‌تان را می‌خورید)
• ۴ لیوان بین افطار و سحر (یعنی پیش از وعده‌ی سحری) بیشتر از ۱ لیوان در یک ساعت هم ننوشید
• ۲ لیوان دیگر هم در سحر

بخاطر داشته باشید که نوشیدنی‌های کافئین‌دار همچون قهوه یا چای سیاه در شمارش بالا حساب نخواهند شد. اصلا بهتر است در کل دور نوشیدنی‌های ادرار آور را خط بکشید. در عوض، چای‌های گیاهی، یک جایگزین بی‌نظیر برای آب خواهند بود، و برای دستگاه گوارشتان هم مفید خواهند بود.

افطار سبک و متعادلی بخورید

در ماه رمضان، سوخت و ساز بدن شما کند می‌شود، در نتیجه انرژی بدنتان هم کاسته خواهد شد. وعده‌ی افطار، قرار نیست که جبران کل ساعاتی که چیزی نخورده‌اید را بکند! فراموش کنید که یک روز است چیزی نخورده‌اید، تصویر کنید که وعده‌ی شامتان است، و بر این اساس غذا بخورید.

روزه‌تان را با خرما بخورید، چرا که خرما سریع‌ترین منبع برای فراهم کردن قند مورد نیاز بدنتان بعد از روزه است. نیازی نیست که بیشتر از یک خرما بخورید، چرا که خرماها سرشار از قند هستند. پس از آن، یک وعده‌ی کوچک سوپ، مثل سوپ سبزیجات یا عدس میل کنید، و سوپ‌های کرمی را نادیده بگیرید.

پس از سوپ هم به سراغ سالاد بروید، و روغن زیتونی که می‌خواهید روی سالادتان بریزید را به ۱ یا ۲ قاشق چای‌خوری محدود کنید. بقیه‌ی پیش‌غذاها را هم کلا فراموش کنید، مخصوصا آنهایی که سرشار از کربوهیدرات هستند. وقتی که پیش‌غذایتان تمام شد، باید کمی استراحت کنید! نباید دستگاه گوارشتان را تحت فشار بگذارید.

نماز و دعاهایتان را بخوانید، ۵ دقیقه راه بروید، یا گپ و گفتی بزنید. وقتی که آماده بودید تا غذا خوردن را ادامه دهید، فقط یک نوع غذا را انتخاب کنید. انتخابتان را هم عاقلانه انجام دهید، و غذاهای سرخ شده را از لیست گزینه‌هایتان کنار بگذارید. مطمئن شوید که در غذایتان بین کربوهیدرات، و پروتئین تعادل برقرار باشد، و از آن مهم‌تر اینکه اندازه‌ی وعده‌ی غذایی‌تان را هم کنترل کنید.

سحری را نادیده نگیرید

درست است که در این ماه رمضان، ساعت‌هایی که آزادید تا غذا بخورید محدود شده است، اما این بهانه‌ای نخواهد شد تا وعده‌ی سحرتان را بی خیال شوید. اگر سحری نخورید، هنگام افطار گشنه‌تر خواهید بود و احتمال اینکه بیشتر غذا بخورید افزایش پیدا خواهد کرد.

با اینحال، هنگام انتخاب سحری، حواستان باشد که نمکش کم باشد تا در روزی که پیش رو دارید، تشنه‌تان نکند. همچنین باید ترکیبی از کربوهیدرات‌های پیچیده (مانند نان گندم کامل، بجای نان‌های سفید فراوری شده) و منبع خوبی از پروتئین (مانند پنیر یا تخم مرغ) باشد. این ترکیب، سطح ثابتی از گلوکز در خونتان ایجاد خواهد کرد و باعث خواهد شد تا در طول روز گرسنه نشوید.

فعال بمانید

روزه گرفتن، نباید بهانه‌ای شود تا کل روز بخوابیم یا اینکه تنبل شویم. در ماه رمضان، باید فعالیت‌های همیشگی‌تان را تا حدودی داشته باشید، اما سعی کنید تا هنگامی که خورشید و گرما در اوج قرار دارند، از آنها دور بمانید. بخاطر داشته باشید که با شکم خالی، شما بیش از همیشه چربی خواهید سوزاند.

پس از اینکه افطار کردید، ۳۰ دقیقه ورزش شدید داشته باشید. می‌توانید ورزش‌هایی که در خانه امکانش هست انجام دهید، مثل دراز نشست، اسکات، شنا سوئدی، طناب زدن و غیره. در این مورد، بهترین مشاور مربی‌تان خواهد بود. از وی تمریناتی درخورد خودتان بگیرید.

قندهای فرآوری شده را کنار بگذارید

افزایش وزنی که معمولا در رمضان شاهدش هستیم، بخاطر غذاهایی که در افطار می‌خوریم نیست. درست حدس زدید، قندی که در نوشیدنی‌ها و شیرینی‌های مخصوص رمضان هست مقصر چاقی در این ماه هستند.

در این ماه رمضان، خودتان را به چالش بکشید و فقط مواد غذایی که به طور طبیعی شیرین هستند را مصرف کنید، مثل میوه‌ها، میوه‌های خشک، و عسل. این اقدام شما یک تغییر اساسی در سبک زندگی‌تان خواهد بود، و البته نوبت بعدی که روی ترازو بروید هم یک سورپرایز اساسی خواهد شد!

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش، رئیس هیات موتورسواری و اتومبیلرانی همدان افزود: شب گذشته به دنبال مشکلات فنی در تله کابین گنجنامه همدان به صورت اتوماتیک فعالیت تله کابین متوقف شد و افرادی که با تله کابین به منطقه گنجنامه منتقل شده بودند نتواستند به این منطقه بازگردند.

آیا تا بحال برایتان اتفاق افتاده که وسط یک دوی عالی باشید، ناگهان یک درد پهلوی وحشتناک به سراغتان بیاید؟ این اتفاق، در واقع یک گرفتگی یا اسپاسم است که توسط فشار ناشی از بالا و پایین رفتن دیافراگم شما در هنگام دویدن و برخورد آن به کبدتان بوجود می‌آید! این درد، یک ناراحتی شایع برای دوندگان است، و به احتمال زیاد در بقیه تمرینتان ادامه می‌یابد. با این ۴ گام، شما می‌توانید زرنگ تر از آن درد پهلوی آزار دهنده باشید!

۱. قبل از دویدن، حرکت کششی انجام دهید

دیافراگم شما، عضله‌ای است که باید درست به اندازه‌ی همسترینگ شما کشیده شود! برای جلوگیری از درد پهلو، این کشش ساده را هر روز انجام دهید: دست راستتان را بالا ببرید و سپس نیم تنه تان را به سمت چپ خم کنید و ۳۰ ثانیه در این وضعیت بمانید. این کار را برای طرف دیگر نیز تکرار کنید.

۲. لب هایتان را غنچه کنید

برای جلوگیری از درد پهلو قبل از اتفاق افتادن، بر الگوی تنفستان تمرکز کنید. مطمئن شوید که در هنگام دویدن، آهسته دویدن یا پیاده روی، از طریق دهانتان دم و بازدم انجام می‌دهید، و هرگز نفستان را نگه نمی‌دارید. یک روش محبوب برای جلوگیری از درد پهلو و کاهش آن در طول گرفتگی، جمع کردن لب‌هایتان در هنگام نفس کشیدن است، زیرا این کار به شما کمک می‌کند بر تنفس عمیق، تمرکز کنید.

۳. آب کافی بنوشید

قبل و در طول تمرین تان، هیدراته بمانید. شما به ازای هر ۱۵ دقیقه ورزش به ۰.۱ تا ۰.۲ لیتر آب نیاز دارید. کم آب شدن بدن باعث کمبود اکسیژن در عضلات شما شده و باعث می‌شود حتی یک تمرین آسان، چالش برانگیز بنظر برسد.

۴. وعده‌های غذایی قبل از تمرین را کوچک در نظر بگیرید

حداقل سه ساعت قبل از ورزش، از خوردن وعده‌های غذایی سنگین اجتناب کنید. اگر برای افزایش انرژی تمرینتان به یک خوردنی کوچک نیاز دارید، یک ساعت قبل از تمرین، یک میان وعده سبک بخورید. وجود غذای بیش از حد در شکم شما باعث فشار در دیافراگم، و در نتیجه مسبب بروز درد پهلو در هنگامی می‌شود که شروع به ورزش کردن می‌کنید.

آیا می‌توان گفت ماء‌الشعیر هر چه تلخ‌تر باشد باکیفیت و اصیل‌تر است؟ افزودنی‌های طعم‌داری که به این نوشیدنی می‌افزایند از مرغوبیت آن نمی‌کاهد؟ آیا ماء‌الشعیر مانند نوشابه باعث اختلال در جذب کلسیم می‌شود؟

ماءالشعیر از ترکیب آب، مالت (جوانه جو)، رازک، شکر، گاز دی‌اکسیدکربن و برخی مواد طعم‌دهنده تهیه می‌شود. امتیاز ماء‌الشعیر نسبت به نوشابه این است که ماده اصلی و پایه آن عصاره مالت بوده که حاوی ویتامین‌های گروه B و پروتئین است. اما اگر تولیدکنندگان غیرمتعهد این نوشیدنی را به جای جو یا مالت با اسانس آبجو همراه شکر و آب تهیه کنند هیچ نوع خاصیتی نداشته و حتی به اندازه نوشابه یا بیشتر از آن زیان‌آور است، اما چرا می‌گوییم زیانبارتر است؟ زیرا ماء‌الشعیری که با اسانس تهیه می‌شود بدون شک مزه‌ای مصنوعی و آبکی دارد و به همین دلیل برای مخفی کردن این طعم نامطلوب از دوز بالای مواد طعم‌دهنده‌ای چون هلو، آلبالو، لیمو و... به همراه میزان بیشتر شکر استفاده می‌شود که این امر به بالارفتن کالری دریافتی و دوز شیمیایی محصول و در نهایت مشکلات ناشی از آن منجر می‌شود.

متاسفانه شناسایی محصولاتی که با اسانس تولید می‌شود تنها با آنالیز و آزمایش میسر است و مصرف‌کننده نمی‌تواند پی به وجود آن ببرد.

این را هم بدانید که شکر ماء‌الشعیرهای طعم‌دار در مقایسه با انواع ساده و تلخ آن بیشتر است و می‌توان گفت ماءالشعیر و نوشابه از نظر مقدار کالری و انرژی، تفاوت چندانی با هم ندارند و مازاد انرژی دریافتی در بدن به صورت بافت چربی ذخیره می‌شود.

تلخی نشان‌دهنده مرغوبیت نیست
گاهی برخی افراد رنگ تیره و تلخی زیاد ماء‌الشعیر را دلیل بر استفاده بیشتر از عصاره مالت یا جو دانسته و بر این باورند که این نوشیدنی خالص‌تر بوده و مرغوبیت بیشتری دارد و گاهی هم تلخی زیاد را دلیل بر میزان بالای الکل ماء‌الشعیر می‌دانند، اما باید بدانید شدت طعم تلخ ماء‌الشعیر اغلب به دلیل رازک و نوع جو و مالتی است که به آن می‌افزایند و درجه رنگ ماءالشعیر نسبت به شرایط متفاوت تولید و فرمول آن می‌تواند متنوع یعنی تیره یا روشن باشد.

معمولا میزان الکل در ماءالشعیرهای تولید داخل و انواع وارداتی صفر است و تلخی این نوشیدنی به الکل ربطی ندارد. معمولا گاز ماء‌الشعیر از نوع دی‌اکسیدکربن و مشابه نوشابه است و می‌تواند میزان جذب کلسیم را پایین آورد.

با توجه به این‌که درباره تأثیرات مفید ماء‌الشعیر از جمله زیاد کردن شیر مادران شیرده و کمک به دفع سنگ‌کلیه تبلیغات زیادی می‌شود، این نوشیدنی رقیب نوشابه شده و مقبولیت زیادی پیدا کرده است، اما باید بدانید در هر شرایطی مصرف آب و آبمیوه طبیعی ارجحیت دارد و سپس دوغ و کفیر به دلیل میزان بالای پروتئین و در نهایت ماء‌الشعیر به دلیل ویتامین‌های گروه B اولویت‌بندی می‌شود. این نکته مهم را هم به خاطر بسپارید که مبتلایان به بیماری نقرس و اسید اوریک بالا در مصرف ماءالشعیر افراط نکنند، چون می‌‌تواند موجب تشدید و عود بیماری شود.

خبرگزاری ایسنا

با این وصف کسانی که در فضای بیرون ورزش می کنند، نمی توانند برنامه ورزشی خود را به خاطر هوای سرد تعطیل کنند. اما هوای بیرون هم واقعاً سرد است! آیا شما می توانید در بیرون و هوای سرد ورزش کنید؟

جواب این سوال بستگی به شرایط موجود دارد. معمولاً، تمرین در فضای بیرون ایمن و مطمئن است. به هر حال، کارشناسان توصیه می کنند در روز های سرد تمرین در فضای بیرون باید کمتر از ۴۰ دقیقه طول بکشد. اگر قصد تمرین دارید با ۹ نکته پیشنهادی ما همراه شوید.

بعضی از بیماری ها مانند آسم، گردش خون ضعیف، مشکلات قلبی و غیره می توانند به علت ورزش در سرما بدتر شوند. اگر مشکوک به هر کدام از این موارد هستید بهتر است قبل از ورزش در هوای سرد با پزشک مشورت کنید.

* لباس مناسب بپوشید
به طور کامل و مناسب لباس بپوشید. بهتر است لباس ها را به صورت لایه ای بپوشید تا با شروع عرق ریزی و افزایش دمای بدن بتوانید چند لایه از آن را بر دارید و در صورت نیاز دوباره آن ها را بپوشید. لایه داخلی باید از پارچه ای باشد که توانایی دور کردن و جذب عرق را داشته باشد، مانند پولیپروپیلین. از لباس های کتانی استفاده نکنید. اگر هوا به اندازه کافی سرد باشد، در دومین لایه لباس باید پارچه ای استفاده شود که خاصیت عایقی داشته باشد مانند لباس پشمی. بالاخره، آخرین لایه باید ضد آب، ضد باد باشد و خاصیت عبور هوا از خود را داشته باشد.

اگر دمای انگشتان دست و پا از دمای مرکزی بدن کمتر شد، حتماً از کلاه و دستکش استفاده کنید و در صورت نیاز از شال گردن یا ماسک صورت هم استقاده کنید تا هوایی که وارد ریه ها می شود را گرم کند. ترجیحاً کفشی با یک سایز بزرگتر بپوشید تا بتوانید جوراب های ضخیم برای گرم نگه داشتن و محافظت انگشتان پا از سرما بپوشید.

* نکات ایمنی را رعایت کنید
نکات ایمنی را همیشه رعایت کنید. اگر زمین لغزنده است یا به کوهنوردی می روید کفش هایی استفاده کنید که با آن ها نلغزید. اگر ورزش های زمستانی مانند اسکی را انجام می دهید از کلاه مخصوص استفاده کنید. برای محافظت از چشم ها در مقابل درخشش برف و یخ از عینک های آفتابی استفاده کنید. اگر هوا تاریک است از لباس های منعکس کننده نور استفاده کنید. از بسته های شیمیایی حرارتی برای گرم نگه داشتن دست و پا استفاده کنید. حتماً برنامه تمرینی و تفریحی زمان رفت و بازگشت در هوای سرد را با کسی در میان بگذارید تا در صورت نیاز اقدامات کمکی صورت گیرد.

* کرم ضد آفتاب را در هوای سرد فراموش نکنید!
از کرم های ضد آفتاب حتی در هوای سرد نیز استفاده کنید. زیرا در هوای سرد امکان آفتاب سوختگی پوست وجود دارد. از ضد آفتابی با SPF حداقل ۳۰ استفاده کنید که اشعه های UVB  و UVA  را متوقف کند. برای جلوگیری از ترک خوردن لب  از ژل های استفاده کنید که خاصیت ضد آفتاب دارند.

* آب بدن را تأمین کنید
حتی اگر تشنه نیستید، قبل، حین و بعد از ورزش در هوای سرد مایعات بنوشید.

* مسیر باد را در نظر بگیرید
به مسیر باد نیز توجه کنید. اگر می توانید حداقل  برای نصف مدت زمان تمرین خود، پشت به مسیر باد تمرین کنید.

* امکانات ورزشی تان را نسبت به هوا بررسی کنید
نسبت به ورزش و دمای هوا تعدیل های مورد نیاز را در لباس و وسایل ورزشی انجام دهید. به طور مثال، دوندگان نسبت به افرادی که پیاده روی می کنند لباس کمتری نیاز دارند و دوچرخه سواران باید از تایرهای مخصوص هوای سرد که آج برجسته دارند یا حتی از تایر های میخ دار مخصوص یخ استفاده کنند.

* مراقب سرمازدگی باشید
از یخ زدگی و کاهش دمای بدن جلوگیری کنید. علامات اولیه سرمازدگی شامل بی حسی یا داشتن حس سوزنی شدن است. اگر بی حسی ادامه یافت حتماً اقدامات اولیه را انجام بدید. علائم کاهش دمای بدن شامل خستگی، عدم هماهنگی، با لکنت زبان حرف زدن و لرزش شدید است. اگر به سرمازدگی و کاهش دمای بدن مشکوک شدید، فوراً به اورژانش مراجعه کنید.

* لباس های خیس را استفاده نکنید
لباس های خیس و عرق زده را خیلی سریع از بدن بیرون آورید تا باعث سرما و یا کاهش دمای بدن نشوند.

* وضعیت هوا را بررسی کنید
به شرایط آب و هوایی توجه کنید. اگر هوای خیلی سرد است، ورزش در فضای بیرون می تواند خطرناک باشد. اگر هوا سرد و بارانی است گرم نگه داشتن بدن خیلی سخت خواهد بود.

در پایان
مگر شرایط سلامتی و جسمانی شما یا هوای خیلی سرد، ورزش در فضای بیرون را برای شما سخت و یا ممنوع کند. در غیر اینصورت با رعایت نکات ایمنی، ورزش در هوای سرد را تجربه کنید و تنوعی لذت بخش در برنامه تمرینی تان بوجود آورید.  

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،روزهای پاییز، روزهای خوب و قشنگی است؛ روزهایی که هوا معتدل می‌شود، نه گرم، نه سرد.

وقتی هوا اعتدال دارد یا کمی خنک شده، وضعیت برای ورزش کردن واقعا مهیا می‌شود. حیف است قدر فصل رنگارنگ پاییز را ندانیم و در فضاهای باز زیبا ورزش نکنیم. بله این روزها خیلی خوب می‌شود در جاهای خوش‌منظره و خوش آب و هوا، به پیاده‌روی، دویدن، بازی و گردش پرداخت. می‌شود زیر سایه درخت‌ها نرمش کرد. هنوز درخت‌ها سبزند و سایه دارند. حتی وقتی برگ‌ها زرد می‌شوند و می‌ریزند بازهم می‌شود زیر درخت‌ها ورزش کرد و روی برگ‌ها دوید، زیرا در روزهای برگ‌ریزان پاییز، هوا نسبتا سرد است و آفتاب اصلا ما را آزار نمی‌دهد.

پاییز براستی فصل ورزش کردن است، حتی بهتر از بهار. در بهار که به ورزش عادت می‌کنیم کم‌کم هوا گرم می‌شود و تابستان داغ فرا می‌رسد و نمی‌توانیم ورزش کنیم و مجبور می‌شویم یا صبح زود یا غروب و شب به ورزش بپردازیم یا این که به سالنی برویم که کولر یا سیستم‌های خنک‌کننده داشته باشد و البته بسیاری از سالن‌های ورزشی ما در تابستان یا سیستم خنک‌کننده ندارند یا این که دارند و خراب است. پس برای ورزش کردن در تابستان محدودیت داریم. علاوه بر گرمازدگی خستگی هم در تابستان در کمین ماست.

اما وقتی در پاییز ورزش می‌کنیم، بدنمان آماده می‌شود که تمرینات سنگین‌تری انجام دهد.

زمستان کم‌کم می‌آید. با داشتن بدنی آماده، در زمستان راحت می‌شود ورزش کرد و آمادگی جسمانی خود را افزایش داد. کسی که در پاییز چند ماه تمرین کرده کم‌کم وارد هوای سرد شده و به این هوا خو گرفته است. بنابراین هوای سرد برایش مخاطره‌آمیز نخواهد بود و در عوض مقاومت و تحمل‌پذیری را افزایش می‌دهد. بی‌علت نیست که زمستان را فصل بدنسازی نامیده‌اند، اما اگر در پاییز مقدمات بدنسازی را فراهم نکنیم، در زمستان قادر به انجام تمرینات ورزشی موردنظر خود نخواهیم بود. پاییز، ما را برای تمرینات زمستانی آماده می‌کند و می‌توانیم شروع خوبی داشته باشیم.

حتی اگر پیش از این به طور منظم ورزش نکرده باشیم پاییز می‌تواند فصل شروع ورزش و تمرین باشد، همان‌گونه که زمان شروع یا اوایل برگزاری لیگ‌های فوتبال است. پاییز را می‌شود بهار ورزش هم نامید.

فیزیک بدن در اثر سرما چه تغییراتی می کند و ورزش تا چه حدی در رفع این حالات موثر است؟

در هنگام سرما، عضلات بدن معمولا منقبض می شوند و فشار خون به دلیل انقباض رگ ها کاهش می یابد، در نتیجه اکسیژن رسانی به بافت های بدن کم می شود و فرد احساس سرما می کند.
لذا در فصل سرما توصیه می شود که به آرامی بدن خود را گرم کنند تا عضلات طول اولیه خود را پیدا کرده، فشار خون افزایش یابد و با افزایش جریان خون، درجه حرارت بدن نیز بالا برود.
همان گونه که ذکر شد این امر باید به آرامی صورت بگیرد، زیرا حرکات شدید ورزشی باعث ایجاد خستگی زودرس می شود و در نتیجه بهره ی کافی را از ساعات ورزش نمی برد. همچنین این گونه حرکات، باعث گرفتگی عضلات و یا وارد آمدن آسیب های جدی تری به عضلات می شود. در نتیجه توجه به اصول گرم کردن آهسته ی بدن قبل از انجام حرکات ورزشی شدید، باعث پیشگیری از ایجاد این گونه آسیب ها می گردد.

ورزش در هوای سرد چه فایده ای دارد؟

محققان معتقدند که در صورت رعایت نکات مطرح شده درباره ی ورزش و فعالیت بدنی در هوای سرد، مقاومت بدن در سایر فصول نسبت به انجام حرکات ورزشی حتی از نوع سنگین بالاتر می رود و بدن بهتر می تواند خود را با شرایط موجود تطبیق دهد. همچنین علاوه بر بالا رفتن استقامت، قدرت بدنی فرد نیز افزایش می یابد.

اما در این میان نباید فراموش کرد پوشش مناسب هم بسیار مهم و تاثیر گذار است و داشتن یک پوشش مناسب جهت حفظ گرمای تولید شده توصیه می شود.
این پوشش باید طوری باشد که مانع اجرای حرکات ورزشی نشود وفرد را حین انجام فعالیت به دردسر نیندازد.
پوشش هایی مانند کلاه، هدبند، دستکش و همچنین پوشیدن بادگیر در مواقعی که شدت باد زیاد است، مواردی هستند که می توانند تا حد زیادی گرمای ایجاد شده در حین حرکات ورزشی را حفظ نمایند.
البته باید از توقفهای طولانی مدت خودداری نمایید و به طور مدام تحرک داشته باشید.

مواد غذایی که کالری صفر دارند می توانند به کسانی که در پی کاهش وزن هستند کمک کنند چرا که کالری کمی را در بردارند و بدن مجبور می شود تا از انرژی های ذخیره شده خود نیز در کنار آنها استفاده کند.غذاها با کالری صفر یا منفی به آن دسته از مواد غذایی اطلاق می شود که دارای کالری و میزان انرژی بسیار پایینی می باشند و بدن همان میزان انرژی را که به واسطه ی مصرف آنها جذب می کند، باید صرف هضم و جذب آنها کند. این نوع مواد غذایی میتوانند به کسانیکه در پی کاهش وزن هستند کمک کنند چرا که کالری کمی را در بردارند و بدن مجبور می شود تا از انرژی های ذخیره شده خود نیز در کنار آنها استفاده کند. خیار/سیب/هلو/قارچ/گوجه فرنگی/مارچوبه/آب یخ/چای سبز/کلم بروکلی/کلم/اسفناج/توت فرنگی/فلفل قرمز/کرفس/هندوانه