بهانه نگارش این چند سطر، جوابیه منتشر شده از سوی #هیات_کشتی_استان_همدان پیرامون نقد یکی از خبرنگاران بر عملکرد این هیات است. نقدی که خیلی محترمانه نوشته شده و کاملا وارد است.

مزایا و معایب ورزش منظم

انسانها از ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد ورزش می‌کردند. بقراط (پزشک یونانی) از تناسب اندام به عنوان کلید داشتن یک بدن سالم یاد کرده است. اما چرا باید ورزش کنید؟

مزایا

قلب را قوی نگه می‌دارد

ورزش منظم، عضلات را قوی و محکم می‌کند. قلب،یک عضله است. سالم نگهداشتن قلب مستلزم یک ورزش مناسب است. ورزش منظم خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را کاهش می‌دهد. همچنین، گردش خون را بهبود می‌بخشد و استرس را برطرف می‌کند.

هم ذهن و هم بدن را تقویت می‌کند

ورزش کردن فقط برای بدن مفید نیست بلکه ذهن را نیز آرام و هوشیار نگه می‌دارد. ورزش باعث ترشح هورمون‌های‌ شادی می‌شود. این هورمون‌ها استرس و اضطراب را کاهش می‌دهند. همچنین، ورزش خطر ابتلا به افسردگی و سایر اختلالات روانی را نیز کاهش می‌دهد.

وزن را پایین نگه می‌دارد

هیچ چیز به اندازه ورزش برای لاغر کردن بدن مفید نیست. ورزش چربی ذخیره شده در بدن را کاهش می‌دهد. چربی ذخیره شده فضای بیشتری نسبت به عضلات خالص می‌گیرد. لاغری زیاد، معادل سالم بودن نیست. اگر چربی بدن‌تان را پایین نیاوید سالم تر از یک فرد چاق نخواهید بود.

معایب

کشیدگی عضلانی

زیاده روی در هر چیز خوبی برای سلامتی مفید نیست و ورزش نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد .ورزش بیش از حد می‌تواند باعث کشیدگی عضلانی شود به خصوص اگر خودتان را قبل از ورزش گرم نکرده باشید. همچنین، می‌تواند باعث آسیب دیدگی و درد مفاصل نیز شود. راه حل این است که به عضلات و مفاصل‌تان بیش از حد فشار نیاورید.

مزایا و معایب قرص‌های رژیمی

در حالیکه هیچ قرص جادویی وجود ندارد که وزن شما را کم کند اما این مسأله، مانع فروش قرص‌های رژیمی توسط تولیدکنندگان نمی‌شود. بعضی از آن‌ها از مواد مصنوعی ساخته شده‌اند و بقیه ادعا می کنند که ۱۰۰ درصد طبیعی هستند. اکثر قرص های رژیمی عوارض جانبی آزاردهنده‌ای مانند تپش قلب، اسهال یا خشکی دهان دارند.

مزایا

کاهش وزن آسان

کاهش وزن شما در یک بطری قرص خلاصه می‌شود. به هیچ وجه مجبور نیستید ورزش کنید. بعضی قرص‌های رژیمی ادعا می‌کنند که شما می‌توانید حتی درخواب چند کیلوگرم وزن از دست دهید.

نیازی به برنامه غذایی نیست

اکثر قرص‌های رژیمی، یک چیز را وعده می‌دهند: کاهش وزن مؤثر بدون برنامه غذایی. به طور خلاصه یعنی شما بدون توجه به چیزی که می خورید، وزن کم می‌کنید. همچنین، بعضی قرص‌های رژیمی با ویتامین‌ها یا مواد معدنی غنی شده‌اند تا ارزش غذایی‌شان افزایش یابد.

معایب

عوارض جانبی

اکثر افرادی که از قرص‌های رژیمی استفاده می‌کنند از عوارض جانبی مختلفی شکایت دارند. این عوارض جانبی شامل لرزش خفیف تا خستگی مزمن می‌باشد. بعضی‌ها می گویند که این عوارض جانبی، خود بخود برطرف می‌شوند اما بعضی افراد، مصرف قرص‌های رژیمی را قطع می‌کنند زیرا این عوارض جانبی بر فعالیت‌های روزانه‌ی آن‌ها اثر می‌گذارد.

نگرانی‌های جدی سلامتی

اکثر پزشکان قرص‌های رژیمی را توصیه نمی‌کنند به خصوص برای افرادی که بیماری قلبی دارند. قرص های رژیمی در بعضی موارد باعث حمله قلبی یا نارسایی کلیه می‌شوند.

مواد شیمیایی خطرناک

چیزی که بر روی برچسب می‌خوانید را باور نکنید. بعضی از مارک‌های قرص های رژیمی ادعا می‌کنند که از مواد تشکیل دهنده ۱۰۰ درصد طبیعی استفاده می‌کنند یا به عنوان قرص‌های بدون عارضه جانبی فروخته می‌شوند اما اینگونه نیست. بهتر است قبل از خرید قرص‌های رژیمی، اول تحقیق کنید.
با این اوصاف، کدام یک برای شما بهتر است؟

جواب این سوال به هدف‌تان بستگی دارد. اگر می‌خواهید به سالم‌ترین روش ممکن وزن کم کنید، به طور منظم ورزش کنید. اگر وقت ورزش کردن ندارید، به جای آن قرص‌های رژیمی مصرف کنید. اگر نگران سلامتی‌تان هستید یا نمی‌خواهید با عوارض جانبی نامطلوب روبرو شوید، انتخاب واضح است. ورزش همیشه بهتر از هر قرص رژیمی است.

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش، با شروع فصل پاییز افرادی که ورزش می‌کنند غالبا مجبور می‌شوند که به دلیل تغییرات آب و هوایی تغییراتی در برنامه ورزشی خود ایجاد کنند.

به گزارش ایسنا به نقل از mnt، با سردتر شدن هوا برنامه ورزشی باید مطابق شرایط آب و هوایی جدید تنظیم شود.

توصیه‌های ورزشی زیر برای فصل پاییز می‌تواند مفید باشد:

۱ـ از هوای سرد پاییز استفاده کنید: فصل پاییز خنک‌تر از تابستان است اما هوا تمیز است و می‌توان خارج از فضای بسته ورزش کرد. ورزش‌هایی همچون پیاده‌روی سریع، هایکینگ (راهنوردی در طبیعت)، دوچرخه سواری و اسکیت برای این فصل مناسب هستند. این ورزش‌ها کالری‌سوزی بالا دارند و باعث پرورش عضلات نیز می‌شوند.

۲ـ به باشگاه بروید: معمولا با تمام شدن فصل گرما افراد به سمت باشگاه می‌روند. ورزش‌های باشگاهی برای پرورش عضلات و داشتن روابط اجتماعی مناسب‌تر هستند.

۳ـ ورزش متفاوت را تجربه کنید: پاییز زمان خوب برای ایجاد تغییرات است. اگر در ذهن خود فکر انجام ورزش متفاوتی را دارید می‌توانید در پاییز این کار را آغاز کنید.

۴ـ شدت ورزش را افزایش دهید: در فصل پاییز هوا خنک‌تر است و راحت‌تر می‌توانید ورزش‌های مفید را تحمل کنید. شدت پیاده‌روی یا دویدن را افزایش دهید.

۵ـ هدف‌های روزانه برای خود تعیین کنید: میزان قدم‌هایی که باید در روز بردارید یا مسافتی که باید طی کنید را تعیین کنید. این کار باعث می‌شود که انگیزه بیشتری برای ورزش پیدا کنید.

انتهای پیام

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش، محمود فارسی گردشگر همدانی در سفرنامه خود نوشت: دو ﻫﻔﺘﻪ ای ﺗﻮی ﺳﻔﺮ ﺑﻮدم و از ﺷﻤﺎل ﺷﺮﻗﯽ ﺗﺎ ﺷﻤﺎل رو رﻓﺘﯿﻢ. از ﺗﻨﮕﻪ ﺷﻤﺨﺎل در ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻣﺮز ﺑﺎﺟﮕﯿﺮان ﺷﺮوع ﮐﺮدﯾﻢ و رﺳﯿﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺘﮕﺮدی.  ﺳﻔﺮ ﭘﻨﺞ روزی ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺳﻔﺮﭼﻬﺎرده روزی و ﻫﻤﺴﻔﺮاﻧﯽ ﮐﻪ در ﻫﺮ ﺑﺨﺶ از ﺳﻔﺮ ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﯽ ﺻﺒﻮر و ﺑﯽ رﯾﺎ ﺑﻮدن. ﻣﻌﻤﻮﻻ دوﺳﺖ دارم ﻫﯿﭽﻬﺎﯾﮏ ﮐﻨﻢ, اﻣﺎ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻫﻤﮑﺎری در ﭘﺮوژه ای ﮔﺮدﺷﮕﺮی ﺗﻮی ﻫﻤﺪان ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم ﺑﺎ اﺗﻮﺑﻮس ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ )ﺑﻠﯿﻂ ﻗﻄﺎر ﺗﻤﻮم ﺷﺪه ﺑﻮد( ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﻇﻬﺮ ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ )ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮی( ﺑﺮﺳﻢ. از ﻗﺒﻞ ﺑﺎ دو ﻧﻔﺮ از ﻫﻤﺴﻔﺮا از ﻣﺸﻬﺪ و زاﻫﺪان ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﮐﺮده ﺑﻮدم و ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﺮای ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ ﺗﻨﮕﻪ ﺷﻤﺨﺎل ﺑﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻗﻮﭼﺎن. ﺑﻌﺪ از ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯿﻬﺎ و ﭘﺮس و ﺟﻮ درﺑﺎره وﺿﻌﯿﺖ ﺗﻨﮕﻪ و ﺷﺮاﯾﻂ آب و ﻫﻮا; ﯾﻪ ﻫﻤﺴﻔﺮ دﯾﮕﻪ )از ﺗﻬﺮان( ﺑﻪ ﮔﺮوه اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪ. ﻋﺼﺮ ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ )ﺷﺶ ﺷﻬﺮﯾﻮر ( رﻓﺘﻢ ﺗﻬﺮان و از اوﻧﺠﺎ ﺑﺎ آﻻﻟﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ. ﻧﺰدﯾﮏ ﻇﻬﺮ ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﻣﺸﻬﺪ و ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ رﻓﺘﯿﻢ ﭘﺎرک ﻣﻠﺖ و ﻗﺮار ﺑﻮد ﻫﻤﺴﻔﺮا اوﻧﺠﺎ ﺟﻤﻊ ﺑﺸﻦ ﺗﺎ ﺑﺮﯾﻢ از ﭘﻠﯿﺲ راه ﻣﺸﻬﺪ_ﻗﻮﭼﺎن ﻫﯿﭽﻬﺎﯾﮏ ﮐﻨﯿﻢ. ﺧﻮﻧﻮاده ﻫﻤﺴﻔﺮ ﻣﺸﻬﺪﯾﻤﻮن اوﻣﺪه  ﺧﻮدی. ﺑﺎﺑﺎی ﻫﻤﺴﻔﺮﻣﻮن ﻣﺎﺷﯿﻨﺶ ِ ﺑﻮدن ﺑﺮای ﺑﺪرﻗﻪ ﮐﻪ ﯾﻬﻮ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﻋﻮض ﺷﺪ, ﻗﺮار ﺑﻮد ﻫﯿﭽﻬﺎﯾﮏ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻗﻮل ﻫﯿﭽﻬﺎﯾﮑﺮا ﺷﺪ ﻫﯿﭻ رو در اﺧﺘﯿﺎرﻣﻮن ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺮﯾﻦ. ﻣﺸﻬﺪ ﺗﺎ ﻗﻮﭼﺎن ﺣﺪود ﯾﮏ و ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ و از ﺷﻬﺮ ﻗﻮﭼﺎن ﺗﺎ روﺳﺘﺎی ﺷﻤﺨﺎل ﻫﻢ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻤﯿﻨﻘﺪر زﻣﺎن ﻻزم ﻫﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺮﺳﯽ. ﻧﺰدﯾﮏ ﻏﺮوب رﺳﯿﺪﯾﻢ ﺑﻪ روﺳﺘﺎی ﻫﺪف ﮔﺮدﺷﮕﺮی ﺷﻤﺨﺎل. از اون ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺮاﺗﻮن ﺑﮕﻢ: ﻣﺮدم ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﺮﻣﺎﻧﺞ ﻫﺴﺘﻦ و اﻓﺮادی ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﻣﻬﻤﺎن ﻧﻮاز . ﻓﺎﺻﻠﻪ روﺳﺘﺎ ﺗﺎ ﻣﺮز ﺑﺎﺟﯿﮕﺮان ﺑﺎ  .( دﻗﯿﻘﻪ اﺳﺖ )ﻣﺮز اﯾﺮان ﺑﺎ ﺗﺮﮐﻤﻨﺴﺘﺎن 10 ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺪود از اﻫﺎﻟﯽ روﺳﺘﺎ ﭘﺮس و ﺟﻮ ﮐﺮدﯾﻢ ﻣﺎﺷﯿﻦ رو ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﻢ ﭘﺎرک ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از اﻫﺎﻟﯽ ﻫﻤﺮاﻫﯿﻤﻮن ﮐﺮد و رﻓﺘﯿﻢ ﺧﻮﻧﻪ آﻗﺎی ﻋﻠﯿﺰاده, ﯾﮑﯽ از اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺧﻮدﺷﻮ ﺑﺮﻟﯽ ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ از ﻣﺴﺎﻓﺮا آﻣﺎده ﮐﺮده و ﺑﺎﻗﯿﻤﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﯿﺸﻪ اوﻧﺠﺎ اﻗﺎﻣﺖ ﮐﺮد. ﺧﺎﻧﻢ ﻋﻠﯿﺰاده ﺑﺎ ﭼﺎی ﺗﺎزه دم ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎﻟﻤﻮن اوﻣﺪ و اﺻﺮار داﺷﺖ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ اﻃﺮاق ﮐﻨﯿﻢ و ﺻﺒﺢ ﺑﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺗﻨﮕﻪ; ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺷﺐ ﻫﻮا ﺳﺮد ﻫﺴﺖ و اذﯾﺖ ﻣﯿﺸﯿﻦ. اﻣﺎ ﻣﺎ ﻗﺒﻮل ﻧﮑﺮدﯾﻢ و ﮔﻔﺘﯿﻢ ﭼﺎدر و ﮐﯿﺴﻪ ﺧﻮاب ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻓﺼﻞ ﻫﻤﺮاه دارﯾﻢ و ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ از ﻣﻐﺎزه ﺧﺎﻧﻢ ﻋﻠﯿﺰاده ﮐﻤﯽ ﺧﺮﯾﺪ ﮐﺮدﯾﻢ, ﮐﻮﻟﻪ ﻫﺎ رو ﺑﺴﺘﯿﻢ و ﺗﻮی ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺷﺐ و ﺑﺎ ﮐﻮر ﺳﻮی ﻧﻮر ﭼﺮاغ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ راه دره رو در ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ. ورودی دره ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻣﺸﺨﺼﺎت و ﻃﻮل ﻣﺴﯿﺮ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه و ﻧﺸﻮن ﻣﯿﺪه ﺗﻨﮕﻪ ﺷﻤﺨﺎل ﭼﻘﺪ ﻣﺴﺎﻓﺖ داره و ﺑﻪ ﮐﺠﺎﻫﺎ ﺧﺘﻢ ﻣﯿﺸﻪ.  اﮔﻪ ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ ﺗﻨﮕﻪ ﺷﻤﺨﺎل رو از ﻃﺮف روﺳﺘﺎی ﺷﻤﺨﺎل ﺷﺮوع ﮐﻨﯽ ﻧﯿﻤﻪ ﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﻪ راﻫﯿﻤﯿﺮﺳﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﺑﻪ رﮔﺰ. اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮرﻫﺎی ﻃﺒﯿﻌﺘﮕﺮدی ﻣﺴﯿﺮ دوم رو ﻣﯿﺮن و اﺗﻮﺑﻮس َ رﺑﺎدام ﻣﯿﺮﺳﻪ و ﻣﺴﯿﺮ روﺑﺮو ﺑﻪ روﺳﺘﺎی د ُ روﺳﺘﺎی د ﻣﺴﺎﻓﺮﯾﻦ رو ﺗﻮی روﺳﺘﺎی درﮔﺰ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻣﯿﮕﯿﺮه. اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد و ﮔﺮوه ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺮای ﺷﺒﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ روﺳﺘﺎی ﺷﻤﺨﺎل ﺑﺮﻣﯿﮕﺮدن. ﺗﯿﻢ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮی ﻣﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﮐﺮده ﺑﻮد ﺳﻪ روزی ﺗﻮی ﺗﻨﮕﻪ ﺑﻤﻮﻧﯿﻢ و ﺑﺮای ﻫﻤﯿﻦ ﻫﯿﭻ ﻋﺠﻠﻪ ای ﺑﺮای ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ ﺳﺮﯾﻌﻨﺪاﺷﺘﯿﻢ و ﺑﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻗﺪم ﺑﺮﻣﯿﺪاﺷﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﯿﻤﺘﻤﺎم زﯾﺒﺎﺋﯽ ﻫﺎی ﺗﻨﮕﻪ ﺷﻤﺨﺎل رو ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ.   وارد ﺗﻨﮕﻪ ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ, ﺗﻮی ﯾﻪ ﺟﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﮐﻤﭗ زدﯾﻢ و آﺳﻤﺎن ﭘﺮ ﺳﺘﺎره و دره 21 ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎﮐﺖ و ﺗﺎرﯾﮏ ﮐﻪ ﻏﯿﺮ از ﻣﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﻫﯿﭻ ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪه ای اوﻧﺠﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ رو ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ. ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﺗﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻇﻬﺮ ﺗﻨﮕﻪ ﺧﻠﻮت و و ﺣﺪودای ﻇﻬﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮی رو ﺗﻮی دره دﯾﺪﯾﻢ. ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ دره و آب ﺑﺎزی و ﺗﻤﺎﺷﺎی زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎی ﺷﻤﺨﺎل ﻟﯿﺴﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﻣﺮوز ﺑﻮد. ﺗﺎﻏﺮوب ﺗﻮﯾﺘﻨﮕﻪ ﭼﺮﺧﯿﺪﯾﻢ و ﻧﺰدﯾﮑﻐﺮوب ﯾﻪ ﻣﺤﻞ دﯾﮕﻪ ﺑﺮای ﮐﻤﭗ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدﯾﻢ; ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺻﺪای ﺧﺮوﺷﺎن آب ﺑﺎ آراﻣﺶ ﺑﯽ ﺣﺪ و ﺣﺼﺮ ﺗﻨﮕﻪ و ﺳﮑﻮت ﺷﺐ وﺻﻒ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺟﻤﻌﻪ ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﺻﺪای ﮔﺮدﺷﮕﺮاﻧﯽ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﺷﺪﯾﻢ ﮐﻪ   راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺑﻪ 10 ﺧﻮدﺷﻮن رو ﺑﻪ ﺗﻨﮕﻪ رﺳﻮﻧﺪه و ﻏﺮق ﻟﺬت ﺑﻮدن. ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺧﻮردﯾﻢ و ﮐﻤﭗ رو ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﯾﻢ. ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ﻃﺮف روﺳﺘﺎی ﺷﻤﺨﺎل, آب ﻫﻨﻮز ﮐﻤﯽ ﺳﺮد ﺑﻮد و ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺑﺪن ﻋﺎدت ﻣﯿﮑﺮد ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎش . ﺗﻮی رودﺧﻮﻧﻪ ﻣﺴﯿﺮ رو اداﻣﻪ دادﯾﻢ ﺗﺎ از ﺗﻨﮕﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪﯾﻢ و ﻣﺠﺪد رﻓﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺧﻮﻧﻪ آﻗﺎی ﻋﻠﯿﺰاده. ﻣﺎﺷﯿﻦ رو ﺑﺮداﺷﺘﯿﻢ و ﺑﻪ ﻃﺮف ﻗﻮﭼﺎن ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ. ﺑﻌﺪ از ﺣﺪود ﯾﮏ و ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ راﻧﻨﺪﮔﯽ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﻗﻮﭼﺎن; اوﻧﺠﺎ ﺑﺎ دو ﻧﻔﺮ از ﻫﻤﺴﻔﺮاﻣﻮن ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدﯾﻢ و ﺟﺎده ﻏﺮﺑﯽ رو در ﭘﯿﺶ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ. ﮐﻤﺘﺮ از ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﻪ ﮐﻨﺎر ﺟﺎده اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ اوﻟﯿﻦ ﺗﻼﺷﻤﻮن ﺑﺮای ﻫﯿﭽﻬﺎﯾﮏ ﻧﺘﯿﺠﻪ داد و ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻤﯽ اﻫﻞ ﻣﺸﻬﺪ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﺷﺪﯾﻢ و ﺗﺎ ﺑﺠﻨﻮرد رﻓﺘﯿﻢ, در اداﻣﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ دﯾﮕﻪ ﻋﻮض ﮐﺮدﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮔﺮﮔﺎن ﺑﺮﺳﯿﻢ. ﻣﺴﯿﺮ ﻗﻮﭼﺎن ﺑﻪ ﮔﺮﮔﺎن )ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮی _ﺧﺮاﺳﺎن ﺷﻤﺎی و ﮔﻠﺴﺘﺎن( ﯾﮑﯽ از ﺟﺎده ﻫﺎی ﺑﺪ ﺑﺮای ﻫﯿﭽﻬﺎﯾﮏ ﮐﺮدن ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻮد ﺧﻮدﻣﻮﻧﻮ رﺳﻮﻧﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﮔﺮﮔﺎن و ﺳﻌﯿﺪ ﮐﻪ زودﺗﺮ از ﻣﺎ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد اوﻣﺪ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎﻟﻤﻮن و ﭘﺎرت دوم ﺳﻔﺮ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﺳﻪ ﻧﻔﺮی ﺷﺮوع ﺷﺪ. ﺷﺎم ﺧﻮردﯾﻢ و رﻓﺘﯿﻢ ﮐﻤﭗ ﺑﺰﻧﯿﻢ. ﺗﻮی ﮔﺮﮔﺎن ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺧﯿﻠﯽ از ﺷﻬﺮﻫﺎی اﯾﺮان ﻧﻤﯿﺸﻪ داﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﮐﻤﭗ زد, ﯾﮑﯽ ازﻣﺤﻠﻬﺎی ﮐﻤﭗ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻬﺮ ﻧﺎﻫﺎرﺧﻮران ﻫﺴﺖ. رﻓﺘﯿﻢ اﻃﺮاف ﺟﻨﮕﻞ ﻧﺎﻫﺎرﺧﻮران   ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﺷﺪﯾﻢ و ﺑﻌﺪ از ﺑﺮرﺳﯽ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﺰﯾﻨﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ 8 ﮐﻤﭗ زدﯾﻢ و ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻣﻠﻮدی ﺗﺮﻣﺰ و ﺑﻮق ﻣﺎﺷﯿﻨﻬﺎ ﺗﻮی ﮔﻮﺷﻤﻮن ﺑﻮد. ﺳﺎﻋﺖ
و ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﻌﯿﺪ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻣﺎﺷﯿﻦ آورده ﺑﻮد, آﺑﺸﺎر ﺷﯿﺮآﺑﺎد رو ﺑﺮای ﮔﺸﺖ و ﮔﺬار اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدﯾﻢ و راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ. از ﮔﺮﮔﺎن ﺗﺎ ﺷﯿﺮآﺑﺎد ﺣﺪود ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﺖ و اﮔﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯿﺮﯾﺪ ﺷﯿﺮآﺑﺎد و ﻗﺼﺪ دارﯾﻦ ﺷﺐ ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ ﮐﻤﭗ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻬﺘﺮه ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮدﺗﻮن رو ﮐﻨﺎر ﮐﯿﻮﺳﮏ ورودی آﺑﺸﺎر ﭘﺎرک ﮐﻨﯿﺪ,  ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻌﺪادی از ﻣﺴﺎﻓﺮا ﻟﻮازم ﻣﺎﺷﯿﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻗﺴﻤﺖ ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﺑﻮدن ﺳﺮﻗﺖ و ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎﺷﻮن ﺷﮑﺴﺘﻪ.  ﺷﯿﺮآﺑﺎد ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻔﺖ ﻃﺒﻘﻪ آﺑﺸﺎر ﺗﻮی ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺴﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای دﯾﺪن ﻫﺮ آﺑﺸﺎر ﻣﺴﺎﻓﺘﯽ رو ﮐﻮه ﭘﯿﻤﺎﯾﯽ ﮐﻨﯽ و ﻣﺴﯿﺮ ﻫﺮ اﺑﺸﺎر ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﻪ و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﺎ ﮐﻮه ﭘﯿﻤﺎﯾﯽ آﺷﻨﺎﯾﯽ ﻧﺪارﯾﻦ ﺗﺎ ﺗﺠﻬﯿﺰات و ﻟﻮازم ﻻزم ﻫﻤﺮاﻫﺘﻮن ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ آﺑﺸﺎر اول و دوم اﮐﺘﻔﺎ ﮐﻨﯿﺪ. وارد ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺷﯿﺮآﺑﺎد ﺷﺪﯾﻢ, ﻣﺎﺷﯿﻦ رو ﭘﺎرک ﮐﺮدﯾﻢ و ﮐﻮﻟﻪ ﻫﺎ رو ﺑﺴﺘﯿﻢ و ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ) ﻗﺒﻞ از ﺣﺮﮐﺖ ﺗﻮی ﮔﺮﮔﺎن ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺮای ﭼﻨﺪ وﻋﺪه ﺧﺮﯾﺪه ﺑﻮدﯾﻢ و ﻫﻤﺮاه ﺧﻮدﻣﻮن داﺷﺘﯿﻢ ﺗﺎ اﮔﻪ ﺷﺐ ﺗﻮی ﺷﯿﺮآﺑﺎد ﮐﻤﭗ زدﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﻧﺨﻮرﯾﻢ(. آﺑﺸﺎر اول ﺑﺎ ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮐﻤﯽ داره و دﺳﺘﺮﺳﯽ اون آﺳﻮﻧﻪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺴﯿﺮ ﭘﺎﻧﺰده دﻗﯿﻘﻪ ای ﺳﻨﮓ ﻓﺮش ﺷﺪه. ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ آﺑﺸﺎر   دﻗﯿﻘﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﻧﻮردی ﺗﻮی ارﺗﻔﺎع دارﯾﻢ و ﺑﻌﻀﯽ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ دﺳﺘﺒﻪ ﺳﻨﮓ ﺷﺪ. آﺑﺸﺎر دوم ﻫﻤﭙﺜﻞ اوﻟﯽ ﺷﻠﻮﻏﻪ و اﻓﺮاد 20 دوم ﺣﺪود زﯾﺎدی ﺗﻮی ﺣﻮﺿﭽﻪ زﯾﺮ آﺑﺸﺎر ﺷﻨﺎ ﻣﯿﮑﻨﻦ. از اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ دﯾﮕﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺳﺨﺖ و ﺧﻠﻮت ﻣﯿﺸﻪ. از اﺑﺸﺎر دوم ﺗﺎ ﺳﻮم ﺣﺪود ﻧﯿﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﺖ و ﺑﯿﻨﺎﯾﻦ دو ﯾﮏ ﻏﺎر ﺑﻪ اﺳﻢ ﻏﺎر دﯾﻮ ﺳﻔﯿﺪ وﺟﻮد داره. ﻏﺎر ﺑﺰرگ و ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﺎ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ای ﭘﺮ ﺟﻤﻌﯿﺖ . ﺑﻌﺪ از ﺣﺪود ﺑﯿﺴﺖ دﻗﯿﻘﻪ ﮐﻮه ﭘﯿﻤﺎﯾﯽ ﺑﻪ ورودی ﻏﺎر رﺳﯿﺪﯾﻢ . دﻫﺎﻧﻪ ﻏﺎر ﺣﺪود ﭘﺎﻧﺰده ﺗﺎ ﺑﯿﺴﺖ ﻣﺘﺮ ارﺗﻔﺎع داره و ﻧﺴﯿﻢ ﺧﻨﮑﯽ ﺑﯿﺮون ﻣﯿﺎد. آب داﺧﻞ ﻏﺎر ﺟﺮﯾﺎن داره و ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﺑﯿﺸﺘﺮ داﺧﻞ ﺑﺸﯽ ﻋﻤﻖ آب ﻫﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺸﻪ. از ﻫﻤﻮن اﺑﺘﺪا دای ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﯿﺮﺳﻪ و ﻋﻼوه ﺑﺮ اون ﺑﻮی ﻣﺸﻤﺌﺰ ﮐﻨﻨﺪه ای ﺑﻪ دﻟﯿﻞ وﺟﻮد ﻓﻀﻮﻻت اﯾﻦ ﭘﺴﺘﺎﻧﺪار ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﺑﻪ ﻣﺸﺎم ﻣﯿﺮﺳﻪ. ﻏﺎر دﯾﻮﺳﻔﯿﺪ ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻔﺎش ﻫﺎﺳﺖ. ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻣﻄﻠﻖ داﺧﻞ ﻏﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﭼﺮاغ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ وارد ﺷﺪ و ﻧﻮر ﭼﺮاﻏﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ واﮐﻨﺶ ﺧﻔﺎﺷﻬﺎ ﻣﯿﺸﻪ. از ﻫﻤﻮن اﺑﺘﺪا ﺻﺪاﺷﻮﻧﻮ ﻣﯿﺸﻨﯿﺪﯾﻢ و ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻣﯿﺮﻓﺘﯿﻢ ﺻﺪا ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺸﺪ. ﮐﻒ ﻏﺎر ﺑﻪ دﻟﯿﻞ وﺟﻮد ﻓﻀﻮﻻت ﺧﻔﺎﺷﻬﺎ ﻟﯿﺰ ﺷﺪه و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎﻃﻘﺪم ﺑﺮداﺷﺖ. ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺪم زدن ﺗﻮی ﻏﺎر و ﮔﻮش دادن ﺑﻪ ﺻﺪای ﺧﻔﺎﺷﻬﺎ از ﻏﺎر ﺧﺎرج ﺷﺪﯾﻢ و ﻣﺴﯿﺮ رو اداﻣﻪ دادﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ آﺑﺸﺎر ﺑﻌﺪی رﺳﯿﺪﯾﻢ. ﺧﻠﻮت و آروم ﺑﻮد. ﻧﺎﻫﺎر ﺧﻮردﯾﻢ و ﮐﻤﯽ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﺮدﯾﻢ و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ آب ﺳﺮد ﺑﺸﻪ ﮐﻤﯽ آب ﺗﻨﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺳﻔﺮ از ﺗﻨﻤﻮن در ﺑﯿﺎد. ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ ﻣﺴﯿﺮ آﺑﺸﺎر ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﯿﻢ ﻫﺮ ﮐﺪوم از آﺑﺸﺎرﻫﺎ ﺧﻠﻮت ﺑﻮد ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ ﮐﻤﭗ ﮐﻨﯿﻢ و آﺑﺸﺎر ﺳﻮم دﻗﯿﻘﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯿﺸﺪ ﯾﻪ ﺷﺐ ﺳﺎﮐﺖ و آروم رو ﺳﭙﺮی ﮐﺮد. از ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻬﺎر ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﮐﺴﯽ ﮐﻨﺎر آﺑﺸﺎر ﻧﺒﻮد و ﻓﻘﻂ ﺧﻮدﻣﻮن ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﯾﻢ. آراﻣﺶ ﺟﻨﮕﻞ و ﺻﺪای آب و ﺳﮑﻮت ﻣﻨﻄﻘﻪ, ﮐﻤﭗ ﺷﯿﺮآﺑﺎد رو ﺑﻪ ﯾﺎدﻣﻮﻧﺪﻧﯽ ﮐﺮد. ﺗﺎﺣﺪود ﻇﻬﺮ ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﺷﯿﺮآﺑﺎد ﺑﻮدﯾﻢ و ﺑﻌﺪ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﮔﺮﮔﺎن و ﻗﺼﺪ داﺷﺘﯿﻢ ﺑﺮﯾﻢ درﯾﺎﭼﻪ ﭼﻮرت ﻧﺰدﯾﮏ ﺳﺎری, اﻣﺎ ﺗﻮی ﺑﻨﺪرﺗﺮﮐﻤﻦ و ﺑﺎ دﯾﺪن ﺗﺎﺑﻠﻮی ﺟﺰﯾﺮه آﺷﻮراده ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻋﻮض ﺷﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﺴﻔﺮام ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد دادم اﮔﻪ دوﺳﺖ دارﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺰﯾﺮه اﯾﺮاﻧﯽ درﯾﺎی ﻣﺎزﻧﺪران, ﻗﻠﻌﻪ ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﺣﯿﻮاﻧﺎت وﺣﺸﯽ رو ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ آﺷﻮراده ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮔﺰﯾﻨﻪ اﺳﺖ. رﻓﺘﯿﻢ اﺳﮑﻠﻪ و ﻗﺎﯾﻖ ﮐﺮاﯾﻪ ﮐﺮدﯾﻢ و وارد ﺟﺰﯾﺮه ﺷﺪﯾﻢ و رﻓﺘﻢ ﺳﺮاغ ﯾﮕﺎن ﻣﺮزﺑﺎﻧﯽ درﯾﺎﯾﯽ ﺟﺰﯾﺮه ﺑﺮای ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﯿﻢ ﺷﺐ ﺗﻮی ﺟﺰﯾﺮه ﮐﻤﭗ ﺑﺰﻧﯿﻢ, ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﺮدن. ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺸﺖ ﺗﻮی ﺟﺰﯾﺮه ﺑﮕﺮدﯾﻢ و ﻫﺮ روز ﻧﺰدﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺸﺖ ﻋﺼﺮ ﺟﺰﯾﺮه ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻣﯿﺸﻪ. وارد ﺟﺰﯾﺮه ﺷﺪﯾﻢ ﻧﻬﺎرﻣﻮن رو ﺗﻮی ﺧﺮاﺑﻪ ﻫﺎی ﻗﻠﻌﻪ رﺿﺎ ﺧﺎن ﺧﻮردﯾﻢ. ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ وارد ﺟﺰﯾﺮه ﺑﺸﯿﻢ ﺑﺎ ﻗﺎﯾﻘﺮاﻧﻤﻮن ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﮐﺮدﯾﻢ و رﻓﺘﯿﻢ اﻃﺮاف ﺗﺎﻻﺑﻤﯿﺎﻧﮑﺎﻟﻪ ﺑﺮای دﯾﺪن وﺣﻮش ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰی ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ. ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﺗﻮی ﻋﻤﻖ ﺟﺰﯾﺮه; اوﻧﺠﺎ ﮔﺮاز و ﺷﻐﺎل ﮔﻠﻪ اﺳﺐ ﻫﺎی آزاد رو دﯾﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﻮدﺷﻮن ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺻﻔﺎ ﻣﯿﮑﻨﻦ. آﻓﺘﺎب داﺷﺖ ﻏﺮوب ﻣﯿﮑﺮد و ﻣﻐﺮب ﺳﺮﺧﮕﻮن ﺷﺪه ﺑﻮد. ﻗﺒﻞ از ﺗﺮک ﺟﺰﯾﺮه ﯾﻪ ﭼﺎﯾﯽ درﺳﺖ ﮐﺮدﯾﻢ و ﻏﺮوب رو دﯾﺪﯾﻢ. ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﺳﺎﺣﻞ و ﺑﻪ ﻗﺎﯾﻘﺮاﻧﻤﻮن زﻧﮓ زدﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﯿﺎد دﻧﺒﺎﻟﻤﻮن و ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺑﻨﺪر. ﺗﻮی ﺗﺎرﯾﮏ و روﺷﻨﯽ ﺟﺰﯾﺮه رو ﺗﺮک ﮐﺮدﯾﻢ و ﺑﺎ ﺣﺴﺮت ﮐﻤﭗ ﻧﺰدن ﺗﻮی آﺷﻮراده از ﺟﺰﯾﺮه ﺧﺎرج ﺷﺪﯾﻢ. ﺑﺎزارﭼﻪ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻨﺪر ﺗﺮﮐﻤﻦ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﻣﺤﻠﯽ و از اﺟﻨﺎس و ﺗﻮﻟﯿﺪات ﺑﻮﻣﯽ و ﻣﺤﻠﯽ ﭼﯿﺰ ﺧﺎﺻﯽ اوﻧﺠﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاره. ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺑﺎزارﭼﻪ )ﮐﻨﺎر اﺳﮑﻠﻪ( ﭼﻨﮕﯽ ﺑﻪ دل ﻧﻤﯿﺰد از اوﻧﺠﺎ ﺧﺎرج ﺷﺪﯾﻢ و رﻓﺘﯿﻢ ﺳﺮاغ ﻣﺎﺷﯿﻦ. ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺟﻨﮕﻞ ﭼﺸﻤﻪ ﻗﻠﻘﻠﯽ . از ﺑﻨﺪر ﺗﺮﮐﻤﻦ ﺗﺎ ﺑﻨﺪر ﮔﺰ ﺣﺪود ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﺖ و از اوﻧﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎده ﮔﺰ ﻏﺮﺑﯽ رو اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯽ و ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺑﺎﯾﺪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺟﯽ ﭘﯽ اس ﺟﺎده ﺟﻨﮕﻞ رو ﭘﯿﺪا ﮐﺮد ﯾﺎ از ﻣﺤﻠﯿﻬﺎ ﺑﭙﺮﺳﯿﻦ. وارد ﺟﻨﮕﻞ ﺷﺪﯾﻢ و ﺣﺪود ده دﻗﯿﻘﻪ از ﻣﺴﯿﺮ آﺳﻔﺎﻟﺖ ﺑﻮد و ﺑﻬﺪ ﻣﯿﺸﺪ ﺟﺎده ﺷﻮﺳﻪ . ﺗﻮی ﺟﻨﮕﻞ ﻣﺴﯿﺮ رو اداﻣﻪ ﻣﯿﺪادﯾﻢ و ﻏﺮق ﺗﻤﺎﺷﺎ   ﻣﺘﺮی رﺳﯿﺪﯾﻢ وﻗﺘﯽ از ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎده ﺷﺪﯾﻢ ﻫﻮا ﮐﻤﯽ ﺳﺮد ﺑﻮد و ﺳﺎﻋﺖ 1500 ﺑﻮدﯾﻢ و ﻧﺮم اﻓﺰار ارﺗﻔﺎع ﺳﻨﺞ ﻧﺸﻮن ﻣﯿﺪاد ﮐﻪ ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع ﻧﺰدﯾﮏ ﯾﺎزده ﺑﻮد. ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺗﺎرﯾﮏ و ﺧﻠﻮت . ﺗﻮی ﺟﺎده ﯾﻪ ﺧﻮﻧﻮاده از ﮔﺮازﻫﺎ رو دﯾﺪﯾﻢ و ﻣﯿﻨﻄﻮر ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮﻣﻮن اداﻣﻪ دادﯾﻢ و ﺑﻌﺪ از ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ راﻧﻨﺪﮔﯽ ﯾﻪ ﺟﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﺮدﯾﻢ و ﮐﻤﭗ زدﯾﻢ. ﭼﻮب ﺧﺸﮏ ﺟﻤﻊ ﮐﺮوﯾﻢ و آﺗﯿﺶ روﺷﻦ ﮐﺮدﯾﻢ. ﻏﺬا ﭘﺨﺘﯿﻢ و ﭼﺎی   ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﺑﻮدﯾﻢ. و ﺑﻌﺪش ﺧﻮاﺑﯿﺪﯾﻢ. ﺑﺎزم ﻫﺸﺖ ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﺷﺪﯾﻢ و ﺻﺒﺒﺤﺎﻧﻪ ﺧﻮردﯾﻢ و آﺗﯿﺶ 3 آﺗﯿﺸﯽ و دﻣﻨﻮش ﺧﻮردﯾﻢ. ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ رو ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮدﯾﻢ و رﻓﺘﯿﻢ ﮐﻨﺎر ﭼﺸﻤﻪ ﻗﻠﻘﻠﯽ . آب ﺧﻨﮑﯽ داره و ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺑﺎ ﺻﻔﺎس . ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ اﻃﺮاف ﭼﺸﻤﻪ ﭘﺮ از آﺷﻐﺎل ﺷﺪه و ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد ﻣﺴﺎﻓﺮﻧﻤﺎ ﺑﺨﺸﯽ از وﺟﻮد ﺧﻮدﺷﻮن رو ﺗﻮی ﺟﻨﮕﻞ ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻦ. 
ﺗﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻇﻬﺮ ﮐﻨﺎر ﭼﺸﻤﻪ ﺑﻮدﯾﻢ و ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﺑﻨﺪر ﮔﺰ و از اوﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﯿﺮﮔﺎه رﻓﺘﯿﻢ و ﻧﺎﻫﺎر رو داﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﺷﯿﺮﮔﺎه ﺧﻮردﯾﻢ. ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺟﺎده ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺳﻮادﮐﻮه و ﭘﻞ ورﺳﮏ و ﻟﺬت ﺑﺮدن از ﻧﺴﯿﻢ ﺧﻨﮏ ﻋﺼﺮﮔﺎﻫﯽ ﺗﻮی ﺟﺎده ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﻼﯾﻢ در ﮐﻨﺎر ﻫﻤﺴﻔﺮاﻧﯽ از ﺟﻨﺲ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻟﺬت ﺳﻔﺮ رو ﺻﺪ ﭼﻨﺪان ﻣﯿﮑﻨﻪ. ﻋﻘﺮﺑﻪ ﻫﺎی ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺪود ده ﺷﺐ دوﺷﻨﺒﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﺗﻬﺮان. ﻗﺮار ﺑﻮد ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ ﺗﻬﺮان ﺑﻤﻮﻧﻢ ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از ﻫﯿﭽﻬﺎﯾﮑﺮا از ﮐﺮج ﺑﺮﯾﻢ رﺷﺖ و ﺑﻌﺪ ﻣﺎﺳﺎل. ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﻬﺮان ﺑﻮدم ﮐﻪ از ﻫﻤﺪان ﭘﯿﺎم دادن و ﮐﺎر اﺿﻄﺮاری ﭘﯿﺶ اوﻣﺪ و ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮدم   ﺳﺎﻋﺖ دوﺑﺎره ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺑﻪ ﺟﺎده. اول رﻓﺘﻢ راه آﻫﻦ ﺗﻬﺮان ﺑﺮای دﯾﺪن ﯾﮑﯽ از 19 ﻫﻤﺪان . ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ و ﻧﯿﻢ ﺻﺒﺢ رﺳﯿﺪم ﻫﻤﺪان و ﺑﻌﺪ از دوﺳﺘﺎم ﮐﻪ داﺷﺖ از ﮐﺮﻣﺎن ﻣﯿﻮﻣﺪ. ﻗﻄﺎر ﻗﺮار ﺑﻮد ﺷﺶ و ﻧﯿﻢ ﺻﺒﺢ ﺑﺮﺳﻪ و ﺑﺎ ﯾﮏ و ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺎﺧﯿﺮ اوﻣﺪ.   راه آﻫﻦ ﺑﻮدم و از دوﺳﺘﻢ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدم و رﻓﺘﻢ ﺳﻤﺖ اﻧﻘﻼب ﺗﺎ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﺟﺪﯾﺪم رو ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﻢ. دوﺳﺘﺎش اوﻣﺪه ﺑﻮدن 9 ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺮای ﺑﺪرﻗﻪ, ﮐﻤﯽ ﮔﭗ زدﯾﻢ و راه اﻓﺘﺎدﯾﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف رﺷﺖ. ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺪود ﭘﻨﺞ ﻋﺼﺮ رﺳﯿﺪﯾﻢ رﺷﺖ و رﻓﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺎزار ﻣﺮﮐﺰی ﺷﻬﺮ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﺎﺳﺘﻤﻮن ﺗﻮی رﺷﺖ ) از ﻃﺮﯾﻖ ﻫﺎﺳﺖ ﯾﺎب درﺧﻮاﺳﺖ داده ﺑﻮدﯾﻢ( اوﻣﺪ ﺳﺮاﻋﻤﻮن, ﮐﻤﯽ ﮔﭗ زدﯾﻢ و ﻗﺮار ﺷﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺮه ﺑﺎﺷﮕﺎه و ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺒﯿﻨﯿﻤﺶ. در ﺣﯿﻦ رﺷﺘﮕﺮدی اﺣﺴﺎن از دوﺳﺘﺎن رﺷﺘﯽ )اﻫﻞ ﻧﻬﺎوﻧﺪ( زﻧﮓ زد و ﮔﻔﺖ از ﺳﻔﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ و اوﻣﺪ ﺳﺮاﻏﻤﻮن و اون ﺷﺐ آرزو و اﺣﺴﺎن ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺳﻮرﭘﺮاﯾﺰم ﮐﺮدن. ﺷﺐ ﺗﻮﻟﺪم ﺑﻮد و اوﻟﺶ ﺑﺎ ﻣﻮزﯾﮏ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﺒﺎرک ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮوه ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯿﺪان ﺷﻬﺮداری ﺷﺮوع ﺷﺪ و ﺑﻌﺪش اﺣﺴﺎن ﺑﺮدﻣﻮن ﮐﺎﻓﻪ ﺑﺎﮐﺎ و اوﻧﺠﺎ ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻦ. زﻧﮓ زدﯾﻢ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﻢ اوﻣﺪ. ﺷﺎم ﺧﻮردﯾﻢ و ﮐﻠﯽ ﮔﭗ زدﯾﻢ و ﻗﺮار ﺷﺪ اﻣﺸﺐ )ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ( ﺑﺮﯾﻢ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺤﻤﺪ )ﻫﺎﺳﺘﻤﻮن( و از ﻓﺮدا ﺑﺎ اﺣﺴﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ. ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﯾﻢ ﺧﻮﻧﻪ , ﻣﺤﻤﺪ رﻓﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺧﻤﺎم )ﺷﻬﺮی ﺑﯿﻦ رﺷﺖ و اﻧﺰﻟﯽ( ﺑﺎ ﺑﺴﺘﻨﯽ ﻫﺎی ﺧﻮﺷﻤﺰه. ﺗﻮی اون ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺴﺘﻨﯽ و ﯾﺦ در ﺑﻬﺸﺖ ﻫﺎی ﺧﻤﺎم ﻣﻌﺮوف و ﺧﻮﺷﻤﺰه اس.  ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ داﺧﻞ ﺷﻬﺮ و رﻓﺘﯿﻢ ﺑﺮای اﺳﺘﺮاﺣﺖ. ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﺷﺪﯾﻢ ﭘﻨﺠﺮه رو ﺑﺎز ﮐﺮدﯾﻢ و دﯾﺪﯾﻢ ﮐﻨﺎر ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺎﻟﯿﺰار ﻫﺴﺖ و ﻋﻄﺮ ﺑﺮﻧﺞ و ﻧﺴﯿﻢ ﺧﻨﮏ از ﻃﺮف ﻣﺰرﻋﻪ ﻣﯿﻮﻣﺪ و آدم رو دﯾﻮاﻧﻪ ﻣﯿﮑﺮد. ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺎ رو رﺳﻮﻧﺪ ﻣﺮﮐﺰ ﺷﻬﺮ, از ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪﯾﻢ ﯾﻪ ﮐﺎﻓﻪ ﺧﻮب ﺑﺮای ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺧﻮردن ﮐﺠﺎس ﮐﻪ ﭼﺎﯾﺨﺎﻧﻪ ﺗﻮﮐﻞ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯿﺪان ﺷﻬﺮداری )خ اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﻠﯽ( رو ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدن . ﯾﻪ ﺟﺎی دﻧﺞ و ﺑﺎ ﺻﻔﺎ. از ﭼﺎی دﯾﻠﻤﺎن  ﺳﯿﺮ ﻧﻤﯿﺸﺪم . ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺧﻮردﯾﻢ و رﻓﺘﯿﻢ ﺑﻪ اداﻣﻪ ﺷﻬﺮﮔﺮدی ﺑﺮﺳﯿﻢ. ﮐﻤﯽ ﺗﻮی ﮐﻮﭼﻪ و ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﺎی رﺷﺖ ﻗﺪم زدﯾﻢ و ﻧﺰدﯾﮏ ﻇﻬﺮ ﻣﺠﺘﺒﯽ )دوﺳﺘﺎﺣﺴﺎن( اوﻣﺪ دﻧﺒﺎﻟﻤﻮن و رﻓﺘﯿﻢ ﺧﻮﻧﻪ اﺣﺴﺎن. ﻧﺎﻫﺎر درﺳﺖ ﮐﺮدﯾﻢ ﺗﺎ اﺣﺴﺎن ﻫﻢ از ﺳﺮ ﮐﺎر ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﻋﺼﺮ ﺗﻮی ﺧﻨﮑﯽ ﻫﻮا رﻓﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف درﯾﺎﭼﻪ ﺳﻘﺎﻟﮑﺴﺎر )ﺣﺪود ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ( ﺑﺎ رﺷﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ داره. درﯾﺎﭼﻪ ای ﮐﻪ ﺣﺪود ﻫﺸﺘﺎده ﺳﺎل ﭘﯿﺶ وﺑﻌﺪ از ﯾﻪ زﻣﯿﻦ ﻟﺮزه ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه ﺑﻪ ﯾﻪ ﻣﺤﻞ ﺗﻮرﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﺻﻔﺎ. ﺗﺎ ﺷﺐ اوﻧﺠﺎ ﺑﻮدﯾﻢ و ﭼﻮن اﺟﺎزه ﮐﻤﭗ زدن ﻧﻤﯿﺪن ﻫﯿﻬﺎﯾﮏ ﮐﺮدﯾﻢ و ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﺷﻬﺮ. ﺟﻤﻌﻪ ﺻﺒﺢ ﺑﺎ اﺣﺴﺎن و آرزو رﻓﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺳﯿﺎﻫﮑﻞ و دﯾﻠﻤﺎن و آﺑﺸﺎر ﻟﻮﻧﮏ. آب آﺑﺸﺎر ﻟﻮﻧﮏ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ ﺑﻮد اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﮔﺮدﺷﮕﺮا ﺑﺮای دﯾﺪﻧﺶ ﻣﯿﻮﻣﺪن و اﻃﺮاف آﺑﺸﺎر ﺷﻠﻮغ ﺑﻮد.  ﮐﻤﯽ ﮐﻨﺎر آﺑﺸﺎر ﺑﻮدﯾﻢ و ﺑﻌﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺳﯿﺎﻫﮑﻞ و ﺑﺮﯾﻢ ﻻﻫﯿﺠﺎن. ﺗﺎ ﻏﺮوب اﻃﺮاف ﮔﯿﻼن رو ﮔﺸﺘﯿﻢ و ﻏﺮوب ﻣﺠﺪد ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ رﺷﺖ. ﻣﻦ ﺑﺮای دﯾﺪﻧﻢ رﻫﺎ ) ﯾﮑﯽ از ﻫﻤﮑﺎرا( رﻓﺘﻢ ﻣﺮﮐﺰ ﺷﻬﺮ. رﻫﺎ ﺣﺪود ﻫﺸﺖ و ﻧﯿﻢ رﺳﯿﺪ ﮐﻨﺎر ﺗﻨﺪﯾﺲ ﻣﯿﺮزا ﮐﻮﭼﮏ ﺧﺎن. ﺑﺎﻫﻢ رﻓﺘﯿﻢ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﯿﺮزا رو دﯾﺪم, ﺗﻮی ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎی ﻗﺪﯾﻤﯽ رﺷﺖ ﻗﺪم زدﯾﻢ و ﺑﻌﺪش رﻓﺘﯿﻢ اﻧﺘﻬﺎی ﺑﻠﻮار ﻣﻌﻠﻢ ﮐﺒﺎب ﮐﺜﯿﻒ ﺧﻮردﯾﻢ. ﯾﮑﯽ از ﺟﺎذﺑﻪ ﻫﺎی ﺗﻮرﯾﺴﺘﯽ و رﺳﺘﻮراﻧﻬﺎی ﺧﻮب رﺷﺖ ﮐﺒﺎب ﮐﺜﯿﻒ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺷﻌﺒﻪ داره و ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﻨﺎر ﺧﯿﺎﺑﻮن ﮐﺒﺎب ﻣﯿﺰﻧﻦ و ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ ﻣﯿﺸﯿﻨﯽ ﻣﯿﺨﻮری ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺒﺎب ﮐﺜﯿﻒ ﻣﻌﺮوف ﺷﺪه, اﻣﺎ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺧﻮﺑﯽ داره. ﺟﻤﻌﻪ ﻫﻢ اﯾﻨﻄﻮری ﺗﻤﻮم ﺷﺪ. ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺧﻮﻧﻪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ.  ﺻﺒﺢ ﺷﻨﺒﻪ ﺑﺎ اﺣﺴﺎن ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮدﯾﻢ, اﺣﺴﺎن رﻓﺖ ﺳﺮ ﮐﺎر و ﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻇﻬﺮ رﺷﺖ رو ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺗﻬﺮان ﺗﺮک ﮐﺮدﯾﻢ, ﻏﺮوب ﺧﻮدم رو ﺑﺎ ﻣﺘﺮو رﺳﻮﻧﺪم ﺑﻪ ﮐﺮج ﺧﻮﻧﻪ ﯾﮑﯽ از ﻫﻤﺴﻔﺮا و و ﻫﯿﭽﺎﻫﯿﮑﺮای ﺧﻮب ﮐﻪ ﻫﺎﺳﺘﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد. رﺳﯿﺪم ﺧﻮﻧﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ, اﺣﻤﺪ و ﺳﺤﺮ ﻫﻢ اوﻧﺠﺎ ﺑﻮدن, آب دوغ ﺧﯿﺎر آﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد ﺧﻮردﯾﻢ و ﮔﭗ زدﯾﻢ. ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﺑﺮای دﯾﺪﻧﻢ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎم ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺗﻬﺮان و ﮔﺸﺖ و ﮔﺬار ﺗﻮی ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﻮﻫﺴﺎر و ﮔﭗ و ﮔﻔﺘﯽ ﺑﺎﻫﻢ داﺷﺘﯿﻢ و ﻋﺼﺮ  رﻓﺘﻢ ﮐﺮج. ﻗﺮار ﮐﺎری ﺗﻮی ﮐﺮج داﺷﺘﻢ ﮐﻪ دﻗﯿﻘﻪ ﻧﻮد ﺑﺎ ﺑﺪ ﻗﻮﻟﯽ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﻨﺴﻞ ﺷﺪ. ﺷﺐ ﯾﻪ دورﻫﻤﯽ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﺑﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎی ﻫﯿﭽﻬﺎﯾﮑﺮ )آرش و ﺳﺤﺮ و ﻓﺎﻃﻤﻪ( ﺗﻮی ﺧﻮﻧﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ داﺷﺘﯿﻢ و دوﺷﻨﺒﻪ ﻋﺼﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺧﻮﻧﻪ و ﺳﻔﺮ دو ﻫﻔﺘﻪ ای ﺷﻬﺮﯾﻮر ﻣﺎه ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن رﺳﯿﺪ. 
 
#اﯾﺮاﻧﮕﺮدی_ﻓﺎرﺳﯽ  
@irangardifarsi Www.telegram.me/irangardifarsi 
 

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش، محمود فارسی گردشگر همدانی در سفر خود چنین نوشت: ظهر شنبه 16 تیر ماه با پیام تلگرامی از یه مسافر که دنبال هاست بود خودمو رسوندم آرامگاه بوعلی سینا (همدان); امکان هاست شدن ندارم, اما مسافر رو برای همدان گردی همراهی کردم.

نهار رو توی یکی از باغ رستورانهای عباس آباد خوردیم و رفتیم دیدن سایت باستانی همگتانه . مجموعه شهر باستانی _ موزه و کلیساها; بخش موزه به علت تعمیرات بسته بود و بقیه بخشها رو دیدیم و بعد رفتیم به طرف گنجنامه برای دیدن آبشار و کتیبه ها (نگاشته شده به خط میخی دوره هخامنشی).

غروب بود که مسافر زابل پیشنهاد داد برای ادامه سفر همسفر بشم و چون وقتم آزاد بود پذیرفتم.

شب توی پارک شهروند کنار فرودگاه کمپ زدیم (توی همدان مثل بیشتر شهرها اجازه نمیدن داخل شهر کمپ زد). صبح یکشنبه کوله ها رو بستیم و به راه افتادیم. فرودگاه همدان ورودی شهر از جاده تهران هست و برای رفتن به سنندج باید خودمونو میرسوندیم به جاده کرمانشاه. برگشتیم داخل شهر و رفتیم میدان سپاه معروف به چراغ قرمز . اونجا ماشینهای مسافرکش زیاد بود و برای هیچهایک کردن اذیت میکردن بنابراین تا پل میدان بار رفتیم و از اونجا سفر شروع شد; سفر با کامیون و خودروهای سواری به سبک هیچهایک.

ظهر رسیدیم سنندج و ورودی شهر از کامیون پیاده شدیم, ماشین از کمربندی میرفت به طرف مرز باشماق و ما خودمونو رسوندیم به میدان اقبال (آزادی) و ناهار رو همونجا توی رستوران کوسالان خوردیم (غذای با کیفیت و قیمت مناسب) . بعد از ناهار و کمی استراحت شروع کردیم به سنندج گردی. موزه , خانه کرد, مسجد جامع و بازار سنتی رو دیدیم و منتظر شدیم تا بقیه همسفرا هم برسن. سهیل نزدیک ساعت 9 رسید و محمد هاستمون اومد دنبالمون . رفتیم خونه محمد دوش گرفتیم و شام خوردیم. بعدش به پیشنهاد میزبان آماده شدیم بریم آبیدر. البته قبل از رفتن به آبیدر; رفتیم دیدن یکی از هنرمندان سنندج, از اساتید دف نوازی که همون شب قصد داشت بره تهران و هفته بعد هم توی جشنواره موسیقی ارمنستان شرکت کنن. با پژمان هنرمند دف نواز و بقیه دوستان رفتیم توس نوزر و از موسیقی زنده کیفور شدیم. پژمان رو بردیم ترمینال و راهی کردیم و بعدش رفتیم آبیدر (بام سنندج) جایی که مردم شهر برای تفریح به اونجا میرن و محل خوش آب و هوایی هست.

ساعت یک برگشتیم خونه و استراحت و صبح دوشنبه بعد از خوردن صبونه محمد ما رو رسوند به میدان اقبال جایی که صابر و پریناز منتظر بودن تا تیم 5 نفری همسفرا تکمیل بشه. بعد از اینکه همسفرا رو دیدیم, قرار شد من و سیما بریم مریوان و صابر و پریناز و سهیل هم غروب خودشونو به ما برسونن.

رفتیم میدان انقلاب, از اونجا با تاکسی خطی رفتیم ترمینال (نفری هزار تومان) و با چند دقیقه پیاده روی رسیدیم به جاده کمربندی مریوان و هیچهایک کردیم. پیمان و همسرش همسفرهای خوبی بودن و توی مسیر درباره مناطق گردشگری ایران صحبت میکردیم و از برنامه های آینده میگفتیم. به روستای نگل که رسیدیم (نگل یا نوگل تقریبا میانه راه سنندج به مریوان قرار داره و به دلیل وجود کتاب قرآن خطی معروف شده. این کتاب بعد از چندین بار سرقت, الان داخل مسجد روستا نگهداری میشه و برای مردم منطقه خیلی با ارزشه.) پیمان چند دقیقه ای توقف کرد تا بتونیم قرآن خطی نگل رو ببینیم و بعد به راهمون ادامه دادیم تا به مریوان رسیدیم, توی مریوان به پیشنهاد همسر پیمان اول رفتیم دیدن موزه روستایی مریوان. جایی که فرهنگ و سنتهای منطقه به خوبی به نمایش در اومده; البته پیشنهاد میکنم آقا کیان عزیز بخشی از مجموعه رو برای اسکان مسافرین در غالب خونه بومگردی اختصاص بده.

بعد از دیدن موزه رفتیم به طرف دریاچه زریبار (زریوار). ناهار رو همونجا خوردیم . ماهی و جوجه غذاهای معروف دریاچه است (البته با قیمت زیاد) و قایق سواری و شنا از تفریحات زریبار. نزدیک غروب بقیه همسفرا رسیدن و یکی از دوستان مریوانی به نام هژیر هم اومد کنارمون و تا ساعت 2 کنار دریاچه بودیم, بعد رفتیم خونه دوست هژیر به اسم چالاک و شب اونجا خوابیدیم. صبح سه شنبه هم مجدد کوله ها رو بستیم و راه افتادیم به طرف روستای اورامان تخت توی منطقه هورامان. روستایی پلکانی با قدمتی زیاد ( براساس کتیبه کشف شده اورامان قدمتی چند هزار ساله داره) . جایی که فرهنگ و تاریخ و اقتصاد باهمدیگه به چالش کشیده میشه. اورامان با چند هزار سال قدمت, منطقه ای خوش آب و هوا, مردمانی مهربان و سخت کوش; اما اورامان از نظر اشتغال وضعیت خوبی نداره و بیشتر جوانان کولبری میکنن. نزدیک ظهر توی جاده بعد از سه راهی ژالانه به طرف هورامان کولبرا رو دیدیم که مسیر سخت و کوهستانی رو با بار سنگین طی کردن تا بتونن بارها رو به وانتها برسونن و با دستمزد کم برای کار سخت و سنگین, روزی ببرن به خونه هاشون.

یکی از مزایای هیچهایک اینکه با افراد زیادی آشنا میشیم وداستانهای اونها رو میشنویم, افرادی که قبلا کولبری میکردن یا کسی که هنوزم مجبوره برای کسب درآمد و تامین معاش جون خودش رو توی دست بگیره و شیبهای تند و سخت کوهستان رو با 60 یا 70 کیلو بار طی کنه.

نزدیک ظهر رسیدیم اورامان و اول رفتیم به آرامگاه پیرشالیار ; جایی که یک طرف اون خیابون و روبروی روستا بود و طرف دیگه رو به دره ای عمیق. گورستان روستا همونجاس و مردم از فواصل دور و نزدیک برای عرض ارادت به پیرشالیار که داستانهای مختلفی درباره اون گفته میشه میان. از کرامات و زندگینامه و شرح احوال تا نحوه زیارت و چله نشینی و حتی برکت بردن از سنگ کومسای. داخل باغ ساختمان آجری کوچکی وجود داره و بالای اون گنبدی سبز رنگ, دور تا دور آرامگاه قبر هست و درخت. بین درختان تا دیوارهای آرامگاه بندهایی کشیده شده و زائرین پیرشالیار تکه پارچه های کوچک و بزرگی رو برای حاجت خواهی گره زدن.

از ساختمان آرامگاه 200 متر به طرف دره (جنوب) حرکت کنی به چهار دیواری کوچک به اندازه یک در یک متر مربع بدون سقف با درب قفل شده میرسی که سنگ معروف کومسای برای برکت دادن به رزق و روزی اونجا قرار داره و هر سال در روز جشن پیرشالیار هر کسی تکه ای از سنگ رو جدا کرده و با خودش میبره; و مردم معتقدن سال بعد سنگ مجدد رشد میکنه و بزرگ میشه. قسمت جنوب شرقی و با فاصله 100 متر چله گله یا چله خانه قرار داره که به صورت خشکه چین ساخته شده و درب فلزی کوچکی داره و به زحمت میشه داخل شد. داخل چله گاه خنک هست و به راحتی 10 تا 15 نفر میتونن داخل بشینن.

برای فرار از گرمای ظهر تابستون ساعتی رو داخل چله گاه نشستیم و بعد برای صرف ناهار برگشتیم داخل روستا. هورامان یک هتل سنگی و دو تا رستوران داره, علاوه بر اون تعدادی از مردم محلی خونه های شخصی خودشونو به مسافران کرایه میدن. چند روزی توی سفر بودیم و به استحمام نیاز داشتیم, خونه ای کرایه کردیم و برای ناهار از صاحبخونه کلانه با دوغ محلی گرفتیم و در کنار کنسرویجاتی که داشتیم دلی از عذا درآوردیم. کمی استراحت کردیم و ساعت شش و نیم عصر دراومدیم بیرون تا روستاگردی کنیم. فروشگاه های متعدد صنایع دستی (چوبی) وجود داره , از اونا دیدن کردیم و برای دیدن قلعه قدیمی هورامان به راه افتادیم. قلعه قدیمی هورامان دقیقابالای کوهی قرار داره که روستا در دامنه اون ساخته شده, دو راه برای رسیدن به قلعه وجود داره, از روستا عبور کنیم و شیب تند کوه رو بالا بریم یا اینکه از طریق جاده اورامان به بُلبَر وارد فرعی قلعه بشیم(150 متر از روستا خارج بشین فرعی قلعه مشخصه).

راه دوم رو انتخاب کردیم و به راه افتادیم. در حالت عادی یک ساعت و چنانچه خیلی آهسته حرکت کنی دو ساعت بعد به بالای کوه میرسی و میشه معدود آثار قلعه رو دید. علاوه بر اون منظرف زیبای منطقه قابل دیدن هست. موقع غروب آفتاب بالای کوه بودیم و محلی ها گفتن که همون نزدیک چشمه وجود داره, راه پاکوب رو به طرف غرب ادامه دادیم و به چشمه رسیدیم, چشمه داخل استخری ریخته میشه که توسط مردم محلی ساخته شده و کنار اون ساختمونی نیمه مخروب وجود داره . از چشمه آب برداشتیم راه غربی رو برای برگشت انتخاب کردیم و توی تاریکی با نور چراغ پیشانی ارتفاع کم میکردیم تا به روستا برسیم. راه پاکوبِ کم عرضی که حشرات مختلفی از جمله عقرب به چشم میخورد و میشد حدس زد این پاکوب کم عرض طی سالیان گذشته بیشتر تردد میشده و اتفاقات مختلفی اونجا رخ داده. توی تاریکی راه رو ادامه دادیم و به روستا رسیدیم. مواد غذایی خریدیم و رفتیم برای پخت شام و غذا خوردن. هوا خنک شده بود, توی بالکن فرش انداختیم و همونجا نشستیم به صحبت و شام خوردن و لذت بردن از آسمون شب.

صبح چهارشنبه زمان خداحافظی از هورامان بود. من و سیما زودتر از بقیه بیدار شدیم و کوله ها رو برداشتیم و به راه افتادیم, صبح زود و همینطور بعد از غروب آفتاب برای هیچهایک کردن اصلا زمان مناسبی نیست, بعد از نیم ساعت پیاده روی موفق شدیم سوار ماشین بشیم و کم کم خودمومو رسوندیم سنندج. ناهار و کمی استراحت و بعدش مجدد راه افتادیم تا برگردیم همدان, شش و نیمعصر رسیدیم همدان و کمی همدانگردی کردیم و همسفرم ساعت یک بامداد همدان رو ترک کرد تا یه سفر دیگه با خاطرات خوش و تجربیات مختلف به پایان برسه.

محمود فارسی

تمرین انعطاف

به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،به نقل ازگروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، یک سال تا شروع جام جهانی 1978 آرژانتین باقی مانده بود و ایران باید در تورنمنت 4 جانبه اسپانیا مقابل تیمی قرار می گرقت که میزبان جام جهانی بود.
شاگردان حشمت مهاجرانی در اولین دیدار باید به مصاف مردان سزار منوتی می رفتند.
بازی آغاز شد، هیچکس فکرش را هم نمی کرد که تیم ایران با این شکل یقه آرژانتینی های مدعی را بگیرد.
اگر چه مردان آلبی سلسته توانستند در دقیقه 14 با گل برتونی پیش بیفتند، اما در دقیقه 79 محمد صادقی، هافبک قدرتمند ایران توانست بازی را به تساوی برساند تا یاران علی پروین کاپیتان خوش فکر ایران در پایان، بازی را به ضربات پنالتی بکشانند.
ما در ضربات پنالتی مغلوب بازیکنانی شدیم که سال بعد جام جهانی را فتح کردند.
دوم فروردین برای ایرانی ها روزی بود که سانتیاگوبرنابئو، ورزشگاه کهکشانی های لالیگا به آنها افتخار کرد.

انتهای پیام/
 

تردمیل

بسیاری از افراد به علت این که فرصت کافی برای رفتن به باشگاه های ورزشی ندارند تصمیم می گیرند که داخل منزل ورزش کنند و به همین علت به فکر تهیه یک ابزار ورزشی مناسب نظیر تردمیل یا دوچرخه ثابت می افتند؛ در چنین مواقعی است که توجه فرد به این معطوف می شود که کدامیک از این دو وسیله ورزشی مناسب تر است؟

واقعیت آن است که هر یک از این دو وسیله ورزشی مزایای خاص خود را دارند؛ به طور مثال تردمیل وسیله ورزشی مناسبی است که  الگوی حرکتی روزانه انسان یا در واقع همان راه رفتن را تقلید می کند که این یک مزیت است.

همچنین بسیاری از انواع تردمیل ها امکان نشان دادن ضربان قلب هنگام ورزش، میزان کالری مصرفی در طول مدت ورزش و مسافت طی شده را دارند و بدین طریق می توان شدت ورزش را تعیین کرد و بر اساس شدت تعیین شده در نسخه ورزشی، به ورزش پرداخت.

متخصصان پزشکی ورزشی معتقدند، افرادی که بیماری خاصی ندارند و از دردهای مزمن زانو رنج نمی برند می توانند از تردمیل برای داشتن یک فعالیت ورزشی هوازی مناسب در منزل استفاده کنند و درصورتی که به بیماری مزمنی نظیر بیماری قلبی،دیابت،  پرفشاری خون یا ..... دچارند پیش از شروع ورزش حتما با یک متخصص پزشکی ورزشی مشورت کنند.

دوچرخه ثابت

دوچرخه ثابت نیز همانند تردمیل مزایای زیادی برای ورزش در منزل دارد. به گفته متخصصان گرچه میزان حداکثر اکسیژن مصرفی که شاخص مناسبی از استقامت قلبی - عروقی است هنگام استفاده از دوچرخه ثابت به اندازه تردمیل افزایش نمی یابد، اما این وسیله ورزشی به علت نیاز به فضای کمتر و همچنین تولید صدای کمتر گزینه مناسبی برای بسیاری از افراد است.

افزون بر این، توصیه می شود مبتلایان به آرتروز زانو و دردهای اسکلتی - عضلانی برای شروع یک برنامه ورزشی هوازی از این وسیله استفاده کنند.

استفاده از دوچرخه ثابت ، یکی از روش‌ های رایج در ورزش‌ های هوازی است که در مقایسه با راه ‌پیمایی و تند راه رفتن، ویژگی خاصی ندارد و حتی به نسبت کمتری، ظرفیت هوازی را افزایش می ‌دهد و به علت استفاده از عضله ‌های چهار سر رانی، با خستگی زودتری همراه است.

استفاده از این دوچرخه‌ ها تنها به عنوان یک نوع ورزش هوازی به افراد توصیه نمی ‌شود؛ بلکه باید همراه با پیاده‌ روی تند یا دویدن آهسته باشد. به علاوه، افرادی که قصد دارند عضله‌ های چهار سر ران و عضله‌ های لگن و ساق‌ شان را تقویت کنند می‌ توانند از این نوع دوچرخه‌ ها استفاده کنند.

در عین حال، استفاده از دوچرخه‌ های دستی برای تقویت اندام فوقانی به خصوص عضلات شانه و قفسه سینه توصیه می‌ شود. از طرفی این دوچرخه‌ ها مجهز به سیستم تنظیم مقاومت هستند که می ‌توان با افزایش مقاومت، ورزش‌ های هوازی را شدت داد و به تبع آن، قدرت عضلانی خود را بالا برد.

البته بسته به شدت برنامه ورزشی، زمان و دور چرخ مقاومت تعیین می‌ شود. بنابراین برنامه ورزشی در افراد مسنی که قصد دارند از این دوچرخه‌ ها استفاده کنند، بهتر است در ابتدا به مدت نیم ساعت دوچرخه‌ سواری و زمان بین 2 یا 3 ست 10 تا 15 دقیقه‌ ای تقسیم شود.

دوچرخـه ثابـت بـهتـر اسـت یا متـحرک؟

در اکثر موارد استفاده از دوچرخه ثابت بیشتر توصیه می ‌شود به خصوص افرادی که وزن بالایی دارند،خانم‌ های باردار، افرادی که مشکلات حس عصبی پا دارند یا به نوعی راه رفتن برای شان مشکل‌ است.

مبتلایان به پوکی استخوان یا کسانی که دچار مشکلات بینایی یا تعادلی هستند بهتر است از دوچرخه ثابت استفاده کنند. اکثر این افراد نمی ‌توانند از دوچرخه متحرک استفاده کنند زیرا به دلیل مشکلاتی که دارند، ممکن است تعادل خود را از دست بدهند و دچار شکستگی و صدمه‌ های جسمانی شوند. در حالی که دوچرخه ثابت از ثبات بیشتری برخوردار است، تعادل آن ها را حفظ می ‌کند و می ‌توانند از فواید این ورزش بهره‌ ببرند.

برای افرادی که درد جلوی زانو دارند، استفاده از دوچرخه چه ثابت و چه متحرک توصیه نمی ‌شود. البته این موضوع مطلق نیست و با تنظیم زین دوچرخه، به نحوی که زانو زیاد خم نشود، می‌ توان از درد زانو جلوگیری کرد ولی به هر حال به این افراد توصیه می ‌شود به جای دوچرخه ‌سواری، پیاده‌ روی یا شنا انجام دهند. برای استفاده از دوچرخه متحرک فرد باید از لحاظ بینایی، حسی و تعادلی کاملا سالم باشد.

دوچرخه ثابت برای چه افرادی مناسب است؟

استفاده از این دوچرخه ‌ها به همه افراد به خصوص افرادی که مشکل تعادل دارند یا مبتلا به صرع هستند یا اختلال بینایی یا مشکلات ارتوپدی پا دارند، توصیه می ‌شود. به دلیل این که افراد تعادل بیشتری روی آن ها دارند و با خطر کمتری مواجه هستند.

در ضمن این ورزش برای افرادی که دچار پوکی استخوان هستند، به دلیل این که حین دویدن یا راه رفتن امکان شکستگی در این افراد بسیار است، توصیه می‌ شود؛ به شرط این که زیاد روی فرمان دوچرخه خم نشوند و تنه‌ شان حالت ایستاده و صاف داشته باشد.

افراد دیابتی که دچار زخم پا هستند و راه رفتن طولانی باعث زخم شدن پاهای شان می ‌شود نیز بهتر است از این دوچرخه‌ ها استفاده کنند.

در صورتی که این افراد زاویه پا را با رکاب تنظیم کنند می ‌توانند از این دستگاه استفاده کنند در غیر این صورت بیش از حد خم شدن زانوها باعث تشدید درد می ‌شود.

در ضمن هنگام استفاده از این دستگاه بهتر است که دوچرخه‌ متناسب با شرایط فرد تنظیم شود یعنی فاصله زین با زمین و زین تا رکاب‌ ها و زین با فرمان متناسب باشد.

سایز دوچرخه‌ نیز باید مناسب باشد و مهم‌ تر از همه این که دوچرخه‌ های موجود در سالن‌ های بدن ‌سازی دارای تنظیم مقاومت هستند و افراد تازه ‌کار باید حداقل در یکی ‌دو هفته اول از تنظیم مقاومت خودداری کنند.

برای استفاده از دوچرخه ثابت این نکات را رعایت کنید:

- شورت ورزشی بالشتک دار و کفش مناسب بپوشید.

- دستورات آموزشی مربوط به تنظیمات دوچرخه و برنامه ریزی آن را بخوانید.

- زین دوچرخه را طوری تنظیم کنید که هنگام نشستن بر روی آن ساق پای‌ تان هنگامی که پدال در پایین ‌ترین نقطه خود است، اندکی خم شده باشد.

- پا زدن را به آهستگی بدون مقاومت یا با دنده پایین شروع کنید.

- به تدریج دنده و مقاومت را بالا ببرید.

- می ‌توانید حالت بالا رفتن از تپه را با بالا بردن مقاومت و "ایستادن" هنگام پا زدن شبیه ‌سازی کنید. به طور مشابهی با برداشت مقاومت و پایین ‌آوردن دنده حالت سرازیرشدن از شیب را بازسازی کنید.

- برای این که عضلات هامسترینگ (عضلات پشت ران) و عضلات گلوتئال (عضلات باسن) را بیشتر تمرین دهید، می ‌توانید از پدال ‌های بدون تسمه گیرنده استفاده کنید.

- همیشه پس از ورزش با دوچرخه ثابت خودتان را سرد کنید و تمرین‌ های کششی انجام دهید.

در پایان ذکر این نکته مهم است که برای شروع یک برنامه ورزشی و تداوم آن حتی در داخل منزل تهیه وسایل ورزشی متعدد و گران قیمت الزامی نیست؛ بلکه با پیروی از یک برنامه ورزشی علمی، همه جانبه و متناسب با شرایط جسمانی فرد، بدون صرف هزینه می توان به آثار مفید بی شمار ورزش دست یافت.

به گزارش همدان ورزش؛ با داشتن دستگاههای هوشمند، امروزه داشتن تناسب اندام آسانتر از همیشه شده است. دستگاههای پوشیدنی هوشمند، مانتیور ضربان قلب و حتی بهتر از آن ساعتهای ورزشی در دسترس ما هستند و بنابراین اگر می‌خواهید روی فرم باشید و کمی وزن کم کنید، هر کمکی بخواهید در اختیارتان هست. ما نمی‌گوییم که تکنولوژی کار شما را آسانتر می‌کند اما قطعا به شما سرگرمی، انگیزه و پاداش بیشتری می‌دهد. اینها بهترین وسایل هوشمندی هستند که به شما کمک می‌کنند تا به هدف خود برسید…

شروع کنید

دستبند ورزشی خود را دقیقتر کنید

تنظیم کردن دستبند ورزشی امری اختیاری است، اما برای بهبود دقت اندازه‌گیری فاصله‌ای که طی کرده‌اید، توصیه می‌شود. بیشتر دستگاههای پیگیری تناسب اندام، روش سنجش خاص خود را دارند و از شما می‌خواهند که مسافت مشخصی را ثبت کنید اما خوب است که تنظیمات راه‌اندازی آن را کنترل کنید و برای این کار زمان بگذارید. مشکل می‌توان فهرستی از روشهای مخصوص هر دستگاه فراهم آورد اما در ادامه دستورالعمل تنظیم فیت بیت (Fitbit)، جاوبون (Jawbone) و گارمین (Garmin) را می‌آوریم.

اطلاعات خود را بهم متصل کنید

اگر شما از طرفداران سرسخت تناسب اندام هستید، تا کنون ساعت مخصوص دوندگان را برای خود خریده‌اید واحتمالا دیگر سیستمهای تناسب اندام مثل مای فیتنس پال (MyFitnessPal)، استراوا (Strava) یا اندوموندو (Endomondo) را امتحان کرده‌اید. ایده خوبی است که حسابهای موجود خود را به این سیستمها متصل کنید تا تصویر کاملتری از سلامت کلی خود داشته باشید. اپلیکشین جاوبون، یکی از قابل اتصال ترین هاست اما دستگاههای میسفیت (Misfit)، فیت بیت و پولار (Polar) هم بخشی برای افزودن اطلاعات دارند. علاوه بر این اپل هلث (Apple Health) و گوگلفیت (Google Fit) نیز روشهای خوبی برای داشتن منابع مختلف اطلاعات به روشی ساده هستند.

مطمئن شوید که دستگاه شما قابل پوشیدن باشد

گجت لباسهای تناسب اندام شما قرار است تمام مدت روی مچ شما یا کلا همراه شما باشد تا تبدیل به وسیله مفیدی شود. واضح است اما مطمئن باشید شما دارید روی چیزی سرمایه‌گذاری می‌کنید که از بستن همه روزه آن خوشحال خواهید بود. اگر در ابتدا کمی اذیتتان می‌کند، بدانید که زیاد طول نخواهد کشید.

اطلاعات شخصی تان را وارد کنید

همانند محدوده ضربان قلب تان، مهم است که اطلاعات دقیقی درباره قد، وزن، سن و جنسیت خود وارد کنید. به این ترتیب، دستگاه رهگیری تناسب اندام شما می‌تواند مواردی مانند مصرف کالری و زمان بازیابی را تخمین بزند. این احتمالا در بخش پروفایل شما در وب یا اپلیکیشن تلفن همراه بیشتر دستگاهها پیدا می‌شود.

تناسب اندام خود را آزمایش کنید

قبل از اینکه برنامه ورزشی خود را تنظیم کنید، بهتر است سطح تناسب اندام خود را ارزیابی کنید. اپلیکشن‌هایی مانند اندوموندو و ساعتهای ورزشی مثل پولار M400، تستهای از پیش تنظیم شده‌ای دارند که شما می‌توانید با استفاده از ساعت یا تلفن همراه یا مانیتور ضربان قلب انجام دهید. این کار معیاری به دست می‌دهد که با استفاده از آن متوجه می‌شوید سطح تناسب اندام شما نسبت به میانگین چقدر است. شما می‌توانید این تستها را به صورت هفتگی یا ماهیانه انجام داده و پیشرفت خود را مشاهده کنید.

بهتر شوید

هدفگرا باشید

از آنجا که همیشه در گزارش روزانه تمرین مان به ضربان قلب توجه می‌کنیم، شما باید تعیین کنید چه ساعاتی می‌خواهید ورزش کنید. هر جلسه باید هدفی داشته باشد، که به دستیابی به هدفهای هفتگی و هدفهای بزرگتر کمک می کند. به عنوان مثال، هدف بزرگ ممکن است دویدن ۱۰ کیلومتر در سه ماه باشد، اما در طول آن باید اهداف کوچکتری داشته باشید مثلا ۵ کیلومتر دویدن در پارک یا یک دو طولانی با یک دوست.

بسیاری از وسایل هوشمند، یک برنامه پیگیری هدف دارند و شما می‌توانید در اپلیکیشن ‌هایی مثل گارمین کانتکت یا استراوا، برنامه‌های خود را مشخص کنید. به یاد داشته باشید این اهداف را منظم و بایگانی کنید، در غیر این صورت به سادگی نا امید می‌شوید.

تردمیل را شیبدار کنید

اگر در ورزش خود از تردمیل استفاده می‌کنید اما می‌خواهید دویدن در جاده را شبیه سازی کنید، شیب ۱٫۵ درصد به آن بدهید. هرچند این دقیقا شبیه آنچه روی آسفالت اتفاق می‌افتد، نیست اما کمکی که از تسمه می‌گیرید را جبران می‌کند.

به قلب خود گوش دهید

دانستن ضربان قلب (ضربان در دقیقه) در طول تمرین، بهترین راه برای اطمینان از بدست آوردن اثری است که از تمرینی که انجام میدهید، می خواهید. مثلا سوختن کالری، بسیار مفید است که ببینید آیا زیاده روی کرده‌اید و کمک می‌کند که متوجه شوید چقدر خسته شده‌اید. زمانی بگذارید تا ضربان قلب خود را برای سطحی از تمرین پیدا کنید که در آن قادرید صحبت کنید. این آستانه ضربان قلب شماست و در دویدن طولانی باید در این سطح باشید، بجای آنکه برای رسیدن به سرعت خاصی تلاش کنید. به این صورت کار شما ساده تر و کارآمدتر است.

اطلاعات قلب خود را در آن وارد کنید

دفترچه دستورالعمل دستگاه پیگیری کننده خود را کنترل کنید تا ببینید آیا می‌توانید محدوده ضربان قلب خود را به جای محدوده از پیش تعیین شده، قرار دهید. هرچه داده شخصی دقیقتری اضافه کنید، نتایج دقیقتری بدست می‌آورید و این یعنی هر جلسه تمرین را موثرتر انجام دهید.

پویاتر باشید

دستگاههای جدید و فوق‌العاده‌ای وجود دارند که چشم‌اندازهای پنهانی را برای شما آشکار می‌کند. از سنسور هوشمند پیاده روی دارای بلوتوث پولار استراید (Bluetooth Smart Polar Stride Sensor) و ساعت مخصوص دوندگان واهو (WahooTickr Run) تا دستگاه مخصوص دوندگان (Garmin Forerunner 630) و جوراب هایسنسوریا (Sensoria)، همه این گجت های ورزشی  اطلاعات مربوط به تمرین را فراهم می‌کنند تا به شما کمک کنند آهنگ دویدن خود را بهبود بخشید. دستگاه پیگیری کننده Moov Now یکی از وسایلی است که چشم اندازی در زمان واقعی به شما می‌دهد تا بتوانید در طول جلسه تمرین خود تغییراتی ایجاد کنید.

گجت های ورزشی هوشمند تهیه کنید

تکنوجیم، دستگاه ورزشی هوشمندی معرفی کرده است که با دستگاه پیگیری کننده مای ولنس (MyWellness) کار می‌کند و امکان می‌دهد تا ستها و تکرارها را در هر دستگاهی ثبت کنید. همچنین به شما می‌گوید دستگاه بعدی که در برنامه شما است، کدام است. همه این اطلاعات مستقیما با MyWellness Cloud در ارتباط است به گونه‌ای که شما و مربیتان می‌توانید به سادگی برنامه‌تان را مرور و تنظیم کرده و بهبود بخشید.

برای تمرینات قدرتی، یک بند قفسه سینه بخرید

کنترل ضربان قلب تنها برای دوندگان نیست، برای دوچرخه سواران و طرفداران ایروبیک هم بستن یک پولار H7 dh یا Wahoo Tickr X برای جلسات سنگین مفید است. در حالی که دوندگان استقامت می‌توانند با دستگاه مانیتور ضربان قلب مچی کار کنند، بستن بازوها در حین تمرین با وزنه، آنها را عملا بی فایده می کند.

آنها که به باشگاه می‌روند، می‌توانند کار خود را با یک نوار ارزان راه بیندازند و به این ترتیب می‌توانید زمان بازیابی خود را بین ست‌ وزنه‌ها کنترل کنید و ایده بهتری از سختی تمرین خود در هنگام اسکات داشته باشید.

چربی سوزی کنید

مراقب تعداد کالری باشید

مگر اینکه آزمایش داده باشید تا از میزان انرژی که بدنتان در ضربانهای متفاوت نیاز دارد مطمئن باشید، و آن اطلاعات به دستگاه پیگیری تناسب اندام شما متصل باشد، در غیر اینصورت میزان کالری سوخته شده که روی مچ خود می‌بینید، فقط یک تخمین است. این لوازم که به مانیتور ضربان قلب متصل می‌شوند، نتیجه دقیقتری نشان می‌دهند اما باید هر روز ضربان قلب خود را پیگیری کنید. بنابراین با رقم روی نمایشگر کالری سوزانده شده، با احتیاط برخورد کنید.

زنگ یادآوری تنظیم کنید و بیشتر حرکت کنید

اگر بتازگی، برنامه تمرینی خود را شروع کرده‌اید، یک توصیه ساده این است بیشتر حرکت کنید. بسیاری از نوارهای تناسب اندام مثل Garmin Vivosmart، Jawbone UP2 و Polar Loop 2 دارای یادآورهایی هستند که در صورتی که زمان زیادی نشسته باشید، به شما هشدار می‌دهند. تحقیقات نشان می‌دهند که تحرک مداوم برای سلامت عمومی شما ضروری است و یک پیاده روی کوتاه در هر ساعت، تناسب اندام شما را ارتقا می‌دهد.

تمرین با شدت پایین

تبلیغات بسیاری برای تمرین اینتروال با شدت بالا (HIIT) می‌شود که روش خوبی برای تناسب اندام و سوختن چربیهاست اما استفاده از مانیتور ضربان قلب برای مقداری دویدن طولانی، آرام با ضربان پایین، روشی مطمئن برای سوختن چربی بیشتر است. بله این تمرین با شدت پایین (LIT) ممکن است بیشتر طول بکشد اما در تمام مدت روی چربی سوزی کار می‌کند.

در محدوده مجاز بمانید

ساعتهایی مانند Smart Run آدیداس و V800 پولار و بسیاری دیگر، امکاناتی برای هشدارهای صوتی و ارتعاشی دارند. وقتی ضربان قلب یا گامهای شما بیشتر یا کمتر از محدوده تعیین شده تمرین باشد، به شما هشدار می‌دهد تا به برنامه پایبند باشید و به اهداف خود نزدیک شوید که در این مورد، سوختن چربی است.

بعد از توقف، عملکرد خود را رهگیری کنید

اگر از مانیتور ضربان قلب استفاده می‌کنید، به جای پایان دادن به جلسه تان بلافاصله بعد از توقف تحرک یا دویدن، برای دو یا سه دقیقه بعد از آخرین تمرین، به پیگیری ادامه دهید. آماری که بدست می‌آورید، مسایل زیادی را آشکار می‌کنند مثل چقدر طول می‌کشد تا ضربان قلب شما به حالت عادی برگردد. این علامت مهمی است که نه تنها نشان می‌دهد که چه اندازه سخت کار ‌کرده‌اید بلکه آشکار می‌کند پیشرفت شما در طول زمان چقدر بوده است.

انگیزه خود را حفظ کنید

از اجتماع کمک بگیرید

جامعه، انگیزه دهنده خوبی برای تناسب اندام است. به بخش اجتماعی دستگاه خود بروید و دیگر کاربرانی که مانند شما تلاش می‌کنند را دنبال کنید. تحقیقات نشان می‌دهند کسانی که اطلاعات برنامه تناسب اندام خود را به اشتراک می‌گذارند، بیشتر به برنامه تمرینی خود پایبند هستند و بنابراین از طریق لایک و نظر دیگران حمایت می‌شوند که این واقعا مفید است. دیده‌اید کسی ۵ کیلومتر می‌دود، در حالی که شما می‌خواهید بدانید چطور به این نقطه رسیده است؟ زیر فعالیت آنها نظر بنویسید و از آنها راهنمایی بخواهید.

اطلاعات خود را به طور روزانه همگام سازی کنید

برخی دستگاههای هوشمندتر، آمار فعالیت شما را از طریق وای‌فای و بلوتوث همگام سازی می‌کنند اما این وقتی ارزش دارد که خود شما این کار را انجام دهید. با بازبینی منظم تمرینات اخیر خود، بر پیشرفت خود واقف می‌شوید. احساس شادی از اینکه یک جلسه دیگر به برنامه ماهانه‌تان اضافه شده، تبدیل به عادت شده و تبدیل به یک انگیزش واقعی برای حفظ جدیت در تمرین خواهد شد.

با اطلاعات خود کارهای بیشتری بکنید

تقریبا تمام دستگاههای پوشیدنی هوشمند، با استفاده از اپلیکیشنها و ابزارهای وب، قابلیتهای فراوانی در پیگیری گامها، خواب، تمرین و دیگر آمار مهم شما دارند. اما شمار فزاینده‌ای از خدماتی مانند Exist.io و Fluxtream به شما کمک می‌کنند تا با مقایسه بازخوردهای دستگاههای مختلف اطلاعات بیشتری از وضعیت خود بدست آورید و با ورود اطلاعات روزانه، هفتگی و ماهانه به شکل عمیقتری از الگوی کار خود آگاه شوید.

یک برنامه تمرینی ایجاد کنید

هرچند اکثرساعتهای مخصوص دوندگان، اپلیکیشن و ابزار وب خود را برای کنترل پیشرفت شما دارند، اما اغلب قابل به اشتراک گذاری یا همگام سازی با برنامه روزانه شما نیستند. از تقویم گوگل برای ایجاد یک برنامه تمرینی استفاده کنید. تعداد کمی اطلاعات ساده ثبت کنید مثل: ضربان قلب در حال استراحت، برنامه تمرینی امروز، آنچه انجام داده‌اید و چه وضعیتی دارید. این یک دید کلی به شما می‌دهد که چه تمریناتی برای شما خوب است، ضمناً این برنامه به آسانی قابل به اشتراک گذاری با مربی، تمرین دهنده یا همراه شما در دویدن است.

از مصدومیت بپرهیزید

بدانید چه زمانی باید استراحت کنید

در طول هر برنامه تمرینی، سخت است که تشخیص دهیم چه زمانی برای استراحت مناسب است. دستگاههای هوشمند، این مساله را تغییر می‌دهند. محصولاتی مانند FAM Sports CheckMyLevel، V800 پولار، Forerunner 630 گارمین، قادرند با استفاده از آخرین داده‌های تمرین شما، عملکرد شما را کنترل کرده و به شما زمان استراحت مناسب و دوره بازیابی را پیشنهاد دهند.

خوب گرم کنید

گرم کردن و سرد کردن، بخشهای اساسی جلسات تمرینی هستند اما ممکن است آنرا سرهم بندی یا کوتاه کنید و حتی بدتر آنرا به کلی نادیده بگیرید. دستگاه هوشمند شما می‌تواند این بخش از برنامه شما را بهبود بخشد. دستگاههایی مانند تام تام اسپارک (TomTom Spark)، MiCoach Smart Run آدیداس و V800 پولار به شما امکان می‌دهد تا بخشهای گرم و سرد کردن برنامه خود را بسازید که می‌تواند بر اساس زمان، فاصله و ضربان قلب باشد.

راه حل های سریع تکنولوژی تناسب اندام

یک راه حل سریع پیدا کنید

معمولا ما پنج دقیقه بیرون درب ورودی می‌ایستیم تا جی پی اس ساعتمان، ماهواره را پیدا کند. این زمان انتظار را، قبل از اتمام کار با گذاشتن ساعت لب پنجره کوتاه کنید. غالبا به این صورت ماهواره را پیدا می‌کند و شما می‌توانید مستقیما از جلوی در دویدن را آغاز کنید.

شارژر جایگزین در سفر

مسیری طی می‌کنید تا به هتل برسید و می‌بینید شارژر دستگاه یا آداپتور خود را در خانه جا گذاشته‌اید؟ نترسید، می‌توانید به سادگی کابل را مستقیم به پورت USB بیشتر تلویزیونهای جدید وصل کنید و می‌توانید مقداری شارژ ضروری برای تمرین خود داشته باشید.

1- Puma mobium:

این کفش توسط کمپانی پوما طراحی شده است. پوما که شرکتی آلمانی است حدود 65 سال قدمت دارد،اما این برند در دنیای ورزش جزو بهترین‌ها نیست. سال گذشته پوما کفشی طراحی کرد که Mobium نام داشت. این کشف اولین محصول پوما بود که گفته شد از نظر ساختار طوری طراحی شده که به حالت طبیعی پا نزدیک‌تر است. طراحی این کفش با الهام گرفتن از پنجه‌های گربه صورت گرفت. قسمت بیرونی کفش انعطاف پذیری و حفاظت از پا را بیشتر می‌کند. وزن کفش Mobium مردانه 8.9 اونس (252 گرم) و کفش Mobium زنانه 6.8 اونس (192 گرم) است.

قیمت این کفش 110 دلار است.

2- Nike free flyknit4:

همیشه کفش ورزش بزرگ‌تر بهتر نیست. وزن کفش ورزشی نیز بسیار مهم است . بعضی از ورزشکاران علاقه دارند که کفش سبک‌تری استفاده کنند. برای حل این مشکل، نایک کفش‌های مدل flyknit را طراحی کرده است.

این مدل کفش شبیه به جوراب است و از بالا به پا می‌چسبد. در این ورژن از کفش نایک مدل مردانه 8.4 اونس (238 گرم) و مدل زنانه 6.6 اونس (187 گرم) وزن دارد. با وجود این که این کفش بسته به نظر می‌رسد هوا رسانی خوبی به پا دارد. این کفش حفاظت خوبی از پا می‌کند. کف این کفش حالت شش گوش دارد. این حالتT انعطاف پذیری را افزایش می‌دهد و فرم طبیعی تری به قدم‌ها می‌دهد.

فرم این کشف به پا اجازه حرکت آزادانه را می‌دهد و فشاری به پا وارد نمی‌شود. ضمنا با حرکت با این کفش عضلاتی در پا به کار گرفته می‌شوند که در کفش‌های دیگر حرکت آنها محدود است.

قیمت این کفش 120 دلار است.

3- Adidas Springblade Razor:

این کفش ظاهر مدرنی دارد. در طراحی این کفش تلاش برای شبیه سازی حالت طبیعی پا فشرده در دنیای صنعت طراحی متفاوت ممکن است باعث ضرر فروشنده شود، اما مطمئنا شرکت Adidas آنقدر تجربه دارد که حرکت نادرستی انجام ندهد.

وزن کفش مردانه سایز 9 این مدل 13.1 اونس(371 گرم) است. تیغه‌های این کفش طوری طراحی شده‌اند که به هنگام قدم برداشتن از پا محافظت شود و پا بتواند کاملا حرکت کند.