در گذشته مناطق مسکوني به محلههاي مختلف تقسيم مي شدند و ساکنين در محلههاي خود براي تامين راحتي، حمايت و امنيت بيشتر گرد هم ميآمدند. با گذشت زمان و فراگير شدن الگوهاي شهرسازي جديد و ناديده انگاشتن ماهيت محلات سنتي و توجه و تمرکز بر روي ماشين، الگوهاي اين محلات هويتي غريب پيدا کردند. امروزه به دليل تغييزات صورت گرفته و نداشتن تناسب کالبدي، نياز به بازآفريني اين محلات احساس مي شود تا بتوان به احياء ساختار محلي، تقويت هويت فضايي- کالبدي و جذب ساکنين پرداخت.