به گزارش پایگاه خبری همدان ورزش،ناطقان: استقبال و موفقیت از «خوب، بد، جلف» اگرچه حاصل فیلمنامه و کارگردانی پیمان قاسم خانی است اما نمی توان نقش حضور یک زوج کمدی در آن هم با سابقه ای ملموس را نادیده گرفت.
پژمان جمشیدی و سام درخشانی در سریال «پژمان» محبوب شدند و حالاحالاها می توانند بار جذابیت سریال ها و فیلم ها را به دوش بکشند. فروش خیره کننده «خوب، بد، جلف» بهانه ای شد تا پرونده سینما و تلویزیون در سالیان اخیر را باز کنیم و سری بزنیم به زوج های موفق. زوج هایی که محبوبیت و موفقیت فیلم و سریال ها را رقم زده اند و همچنان با یادآوری نامشان لبخندی گوشه لب مان نقش می بندد. زوج های کمدی از طریق دوقطبی سازی شخصیتی، درام را شکل می دهند و از طریق ایجاد تضاد و کنتراست شخصیتی و پارادوکس های رفتاری برای خلق موقعیت کمدی، بسترسازی می کنند. این امکانی است که سینما و تلویزیون آن چنان که باید از آن بهره نمی برد.
کما/ 1382
محمدرضا گلزار/ امین حیایی
خاستگاه: گلزار و حیایی، اوایل دهه هشتاد، جزو مهم ترین سوپراستارهای سینمای ایران بودند. حضور هرکدامشان کافی بود تا یک فیلم با استقبال رو به رو شود و فروش زیادی داشته باشد. حالا قرار گرفتن این دو نفر کنار هم، چنان اشتیاقی در مخاطبان ایجاد کرد که فیلم همان روزهای اول به فروش بالایی دست پیدا کرد. گرچه گلزار اصولا بازیگر کمدی نبود اما همه او را در چنین جایگاهی به خوبی پذیرفتند.
چرا موفق بودند: «کما» قصه جذاب و درجه یکی نداشت اما در مقایسه با فیلم های کمدی آن دوره، اثر قابل قبولی بود. درواقع می شود گفت که آرش معیریان، بهترین اثرش را خلق کرد و بعد از آن، هیچ وقت نتوانست به چنین موفقیتی دست پیدا کند. بخش مهمی از جذابیت فیلم به بازی این زوج و ترکیب جذابی که پدید آورده بودند بستگی داشت.
امین حیایی در قالب یک پسر پایین شهری به نسبت بی سواد ظاهر شده بود که مثل لات ها راه می رفت و آداب و معاشرت نمی دانست؛ قالبی که بعدها بارها و بارها آن را تکرار کرد و به نتیجه خاصی نرسید. گلزار آن طور که باید کمدی بازی نکرد اما همان جدیت و شخصیت به نسبت سطح بالایی که داشت در کنار کاراکتر غیراجتماعی حسن با بازی حیایی به شدت به چشم آمد
موفقیت فیلم: فورش کما در زمان اکران بسیار بی نظیر بود. در سال 1383 موفق شد در کمال ناباوری، یک میلیارد و 300 میلیون تومان بفروشد. آن سال «مهمان مامان»، یک میلیارد و صد میلیون تومان فروش کرد. البته اگر فیلم «مارمولک» اکران طبیعی اش را طی می کرد شاید می توانست در آن سال رکورد کما را بزند.
تداوم همکاری: موفقیت فیلم کما باعث شد که گلزار و حیایی در «مهمان» و «شیش و بش» و «ساخت ایران» هم همبازی باشند اما هیچ وقت نتوانستند در هیچ اثر دیگری آن موفقیت را مجددا تکرار کنند.
چارچنگولی/ 1387
رضا شفیعی جم و جواد رضویان
خاستگاه: رضا شفیعی جم و جواد رضویان تا پیش از «چارچنگولی» فقط در سریال «جایزه بزرگ» مهران مدیری با هم همکاری داشتند که البته در همین سریال هم زوج نبودند. جذابیت این زوج، به موفقیت هر کدام از این بازیگران در پروژه های قبلی شان بر می گشت. هر کدام از این دو نفر، در مجموعه های مختلف تلویزیونی موفقیت های زیادی به دست آورده بودند و به شدت مورد توجه مردم قرار داشتند. طبیعتا سعید سهیلی خوب می دانست که کنار هم قرار گرفتن این دو نفر، چقدر می تواند استقبال مخاطبان از فیلمش را بالا ببرد.
چرا موفق بودند: چارچنگولی فیلم خوبی نبود. یعنی نمی شود آن را جزو کمدی های قابل قبول سینمای ایران به حساب آورد اما کمدی شفیعی جم و رضویان، ترکیب جالبی به وجود آورده بود که می توانست مخاطب را تا پایان همراه کند. درواقع بخش مهمی از موفقیت فیلم به بازی این دو نفر و تضاد شدیدی که میانشان شکل گرفته بود بر می گشت اگر نه خود فیلم از سطح یک سوژه ساده فراتر نرفته بود و پرداخت درستی نداشت.
شهرام و بهرام، دو برادر هستند که از ناحیه کتف بهم چسبیده اند منتها به دلیل اثر پذیرفتن از دو الگوی فکری مختلف، طرز فکر کاملا متفاوت دارند. یکی از آنها به شدت مذهبی شده و دیگری به شدت طرفدار جشن و مهمانی و خوش گذرانی. حالا تضادی که میان این دو نفر شکل می گیرد، کمدی بامزه ای را ایجاد می کند.
موفقیت فیلم: فیلم «چارچنگولی» در سال 1387 موفق شد به باشگاه میلیاردی ها دست پیدا کند و با یک میلیارد و هفتصد میلیون فروش، به عنوان پرفروش ترین فیلم سال نام بگیرد. آن هم در شرایطی که یک سال قبل از آن، فیلم «اخراجی ها» توانسته بود به چنین جایگاهی دست پیدا کند.
تداوم همکاری: با وجود موفقیت فراوانی که در این فیلم نصیبشان شد، هیچ وقت در هیچ پروژه دیگری، همکاری نکردند.
نیش زنبور/ 1388